Abandoned Husband

17.

       

              Pinili kong bumalik ulit sa Balara Filters Park kung saan kami unang lumabas nila Alejandro. Kung saan nang araw rin 'yun ay nagsimula ang kalbaryo ng buhay ko. Pagkarating ko'y minabuti kong hintayin na lang siya sa may entrance, 'di sa wala akong pambayad pero gusto ko lang hintayin ang pagdating ni Cynthia. 'Di nga nagtagal ay nakita ko na nga syang pababa sa isang kotse.

Agad niya aking nilapitan.

"Kanina ka pa ba?" bati niya sa akin at tumuloy na sa bilihan ng ticket. "Ako na since ako naman ang nag-aya sa'yo... Mabuti ngang tinawagan mo'ko kasi baka maging busy na tayo ilang days ngayon." aniya at kinausap sandali ang lalaki.

Tuloy ay buong laya kong napagmasdan ang kanyang hawak na envelope. Ano kayang laman nito, Tingin ko rito at nang wala rin akong maisip eh isinuot ko na lang ang hood ng sweat shirt ko. Naiinitan na kasi ako at para maitago ko rin kahit papaano ang mukha ko.

"Lika' na..." lingon niya sa akin at nauna nang pumasok. "What made you decide na dito tayo magkita, is there something special about this place?" nakangiti niyang tanong sa akin.

Nagkibit-balikat lang ako bilang sagot.

"Wala naman, sabi ko nga di' ako taga-Manila..." sunod ko sa kanya na papunta sa mga upuang gawa sa mga malalaking sanga ng kahoy, pati na rin ang bawat center table nito. "Kapag lumuluwas kami nung' mga estudyante pa kami ng mga pinsan ko eh madalas dito kami pumupunta."

"I see... I think your childhood was great, gusto mo order muna tayo ng drinks?" tanong niya at naupo, umiling naman ako bilang sagot sa tanong niya kaya inikot lamang niya kanyang paningin sa paligid saka ako hinarap. "Di' ka ba nagulat sa sinabi ko sa'yo about us... ni Alejandro?"

"The fact na meyron kayong past eh hindi ko na 'yun mababago pa." sabi ko, though sa sarili ko'y 'di pa rin ako sigurado kung tama ba 'tong ginagawa ko. "But the thing you said... tingin mo or let's say if you where in my place, papayag ka ba?"

"Yes," agad niyang sagot sa akin. "Kilala ko si Alejandro or so Kian... that's the name he used to be." sabi niya at binuksan na nga ang envelope. Tahimik ko namang hinintay ang mga laman 'nun hanggang makita ko na nga ang ilang piraso ng mga pictures at ilang documents yata. "Since alam no naman ang tungkol sa amin ay hindi na ako magkukwento pa... I'm showing you these as prove why I left him unintentionally."

Wala akong ginalaw sa mga pictures at kahit di' ko nababasa ang inaakala kong documents ay napag-alaman kong isa pala itong medical report. Wala rin akong masabi ngayon kasi hindi naman kinuwento ni Alejandro ang lahat and through her words ngayon ay iniwan pala niya ang mag-ama.

"I been suffering from leukemia Ysabel..." sabi niya kaya napatitig ako sa kanya. All of the sudden ay nakaramdam ako ng awa. Akala ko sinasadya lamang niya ang pagiging skinny eh 'yun pala'y may sakit siya. "Last year, I just suffered naman from an amnesia, in between these two types dissociative and selective... at ang sabi lang ng doctor eh connected raw sa sakit ko... Hindi nga ako sinusumpong ng sakit pero utak ko naman pala ang nagkadeprensya, the result at sinasadya yata ng pagkakataon ay ang... ang mag-ama ko pa ang nawala sa isipan ko." malungkot niyang tingin sa akin pero ngumiti rin agad.

Hindi tuloy ako makapagsalita. Parang nahiya ako sa sarili ko sa panghuhusga agad sa kanya.

"Then why you're telling me all of these... Bakit 'di mo siya kausapin?"

"Tingin mo paniniwalaan pa kaya ako ng isang taong ilang ulit ko nang sinaktan?"

"Then why you're trying to win him back?" tanong ko sa kanya at naalala ko ang boyfriend niya. "And what about Kendrick, you will dump him na lang ba if bumalik si Alejandro sa'yo... ganun ba Cynthia?"