Abandoned Husband

32.

"I don't know sir... basta the dela Vega wants to pull out our shares sir."

Napakunot-noo ako sa narinig ko.

"Keylan pa, tingin ko nga'y wala pang ni' partial inventory ang nagagawa ng kompanya nila and now I'm hearing na ipupull-out nila ako, what kind of sh*t was that huh?!" lalo yatang nangunot ang noo ko hearing na walang definite reasons bakit ginawa nila sa akin 'yun. Besides, I'm not the one who approached in the first place, its them!

"Eh sir, if you don't mind... p-please umuwi muna kayo kahit sandali lang." alanganing turan ni Eveth sa akin. "Ayaw ring gumawa ng any actions ang account department kasi hinihintay nila ang decision niyo."

Napabuntong hininga ako sa narinig ko.

"Sige, I'll call you Eveth." 'yun na lang ang nasagot ko at 'di sinasadyang mapatingin sa labas, naiwan ko kasing naglalaro si Kenneth at naiwan ko bigla dahil sa over seas call na'to.

Nakabalik na pala kami dito sa sariling bahay ni Rebecca two days ago and so far naman eh ok ang lahat specially ang kalagayan niya.

"May problema ba?" bahagya pa akong nagulat nang bigla na lang humarang si Rebecca sa deriksyon ko.

Agad akong ngumiti.

"No..." casual kong sagot sa kanya. "Tumawag lang si Eveth, 'yung secretary ko para i-update ako sa mga nangyayari 'dun."

But I can't hide anything yata sa asawa kong to'.

"Really, p-pero parang 'di yata yan' ang nababasa ko sa mukha mo... seems you're bothered babe."

Again I just relased a heavy sigh and dahan-dahang nilapitan siya.

"Wala... syempre lahat naman ng company eh may mga problemang pinagdadaanan di' ba, 'wag mo na 'yung' intindihin." marahan ko siyang inakay palabas para balikan si Kenneth pero marahan rin niyang hinila ang mga kamay ko.

"I thought hindi tayo maglilihiman sa bawat isa..." aniya. "Please..."

Wala akong nagawa kundi' ang tignan siya at ngumiti.

"Well 'yung real state na pagbibilhan ko sana ng area for my resto' branch in Makati eh 'di na yata ibebenta pa then recently pinupull-out ang shares ko sa isang group of companies eh tapos na kami magpirmahan ng mga documents." ngiti ko sa kanya.

And as I'm expecting, kitang-kita ko ang pag-aalala sa kanyang mukha.

"Oh my God... babe ano pa bang hinihintay para 'di umuwi. That's not a good standing of a company, I've been into that at kahit na maliit na bagay eh 'di dapat siniset-aside." eto' na ba ang sinasabi ko eh, siya lang 'yung magre-react ng ganyan eh. "Babe, if ako ang inaalala mo bakit ayaw mong sumaglit man lang sa Pilipinas... andito sina Paul for me ok, ayukong maapektuhan ang negosyo mo dahil sa pagsasama natin ulit, I-I just don't wanna' think that everything's not possible for us." aniya sa mahinang boses.

Muli na naman akong napabuntong hininga and now, hawak-hawak ko na siya sa magkabilang pisngi.

"Everyhting is nothing if ikaw naman ang kapalit..." titig ko sa kanyang mga mata and I really mean what I said.

"Babe... hindi ko sinabing tumagal ka sa Pilipinas, sinabi ko lang na sumaglit ka so it will takes two or three days then andito ka na ulit." pangungulit pa rin niya.

"Ok, if that's want you want... aalis na ako ngayon para pagdating ko run' eh working hours, at least one night lang akong mawawalay sa inyo rito." I decided, inisip ko pa kasi ang difference ng oras.