Abandoned Husband

19.

           Exactly 5:30 ng hapon ay naghihintay na ako dito sa Vikings somewhere here in Roxas Boulevard. For how many days I'm just kept of thinking about this woman at nawala lang siya sandali sa isipan ko nang may mangyari sa amin ni Ysabel.

Ahh, Ysabel... napangiti ako habang naglalaro ang kanyang mukha sa isipan ko kaya pasimple kong pinasadahan ang wristwatch ko and decided to call her. Pero ilang sandali na rin ang dumaan eh hindi pa rin ako sinasagot, imposible namang hanggang ngayon ay tulog pa rin siya. I tried again until I get tired kaya si Eveth na lang ang tinawagan ko. Thanks to this woman, kahit papaano malaki ang naitutulong niya sa akin. Sabagay lahat naman ay may kapalit, money.

"Ok lang ba kayo ni Kenneth?" bungad ko agad pagkasagot niya sa tawag ko.

"Yes Sir, mabait naman siya at mukhang nasanay na rin sa akin." sagot ng secretary ko.

"Thanks, 'di magtatagal eh susunduin ko rin siya." sabi ko. "This is just an important meeting na 'di pwede erefuse, anyway pag-alis mo ba sa office eh sino na lang ang natira 'dun?" hinayaan ko kasing iuwi muna ni Eveth ang bata sa kanyang tinutuluyang apartment.

"Sa HR Department na lang po yata sir, para tinatapos yata si Sir Miguel."

"Ok, sige... salamat Eveth." sabi ko na lang at agad nang pinatay ang tawag ko.

Napabuntong hininga ako sabay sulyap sa mga tao.

Another 10 minutes Hellary Avellana, your last chance. Anas ng isipan ko habang nilalaro ang cellphone kong si Kenneth ang nasa wallpaper. These past few days ay sobrang naging busy ako na kahit siya'y nakaligtaan ko ang dapat kong gawin. Two check-ups na ang namissed out ko for him.

Sumandal ako at saglit na pumikit.

"Don't worry Mr. Alejandro... your son has only developmental delays in his speech skills." tapik ng doctor sa akin. It was our first check-up nang mapansing kong 'di masyado nakakapagsalita si Kenneth despite with his age. "Makukuha yan' sa theraphy... he's far from those dysarthria patients."

Nang malaman kong may abnormalities sa bata ay lalo siyang napamahal sa akin. Lalong nagkaroon ng deriksyon ang buhay ko, feeling ko kasi I need to be a good father para sa kanya to survive what he's suffering right now.

"Bored?"

Agad akong napadilat sa isang boses na nagsalita sa harapan ko at lalo akong nagulat nang mkita kung sino ang nakaupo ngayon sa harapan ko.

"You are...?" takang tanong ko pa sa kanya sabay pasok ng mga alaala sa isipan ko.

T*ng' ina, yeah I know her in that name "Hemelda".

"At least ngayon alam mo na and I'm sure you wouldn't forget my name... from now on." ngiti pa niya at lumingon sa paligid. "Nice place huh, nice taste..." aniya habang ngiting-ngiti pa rin.

Hindi ako kumibo, nakatitig lamang ako sa kanya at inaalala ang minsang babaeng nakilala ko lang sa bar. Very unlikely to what she's acting right now. And the meeting-up before, sinadya ba niya 'yun?

"What do you want Hellary?" seryoso kong tanong sa kanya.

Pero ngumiti lamang siya, instead ay kinuha niya ang menu.

"Are you in a hurry right now Mr. Alejandro?" silip niya sa akin at muling tinignan ang menu. "I think you should cancel all your appointments tonight 'cause we have lots of things to discuss with." aniya.

Ako naman ay napahinga lang nang malalim at niluwagan ang neck tie ko.

"Go on, I have only thirty minutes for you lady."