MAATTEESSÜF

31 -İlk Adım-

"Şehitler ölmez, vatan bölünmez"

Ciddi bir şavaşın ortasındayız, acı çok büyük, kayıp hepimizin kaybı. Allah, şehitlerimize rahmet, ailelerine sabır versin.
Rabbim ülkeyi karıştırmak isteyenlere fırsat vermesin, inşaallah daha fazla şehit verilmez, yürekler daha fazla kanamaz.
_____________

Playlist: Aydilge - Aşk Lazım
Kargo - Yıldızların Altında

Multimedya: Seyhun, Özgür
__________________

Ben iflah olmaz bir hayalperestim, hep mutlu sonlar peşinde.

Hiç hayatınız size ait değilmiş gibi hissettiğiniz oldu mu? Birileri sizin adınıza konuşur, düşünür, yapar, yaptırır. Aslında, beldesiz ruhumuz bir damlayla beden bulduğundan beri yaşadığımız hayat yönetilmekten ibaret.

Canına can kattığınız, ne yerse siz onu yersiniz, sigara içtiğinde siz zehirlenirsiniz, istenmeyen gebeliğinin bedelinizi siz canınıza ödersiniz.

Karnınızı doyurmaktan aciz bir bebek olursunuz, anneniz yedirir, altınızı temizler, adım adım yürütür. Güzel elbiselerle cici olursunuz,hakkınızı savunduğunuzda aslan evlat. Erkekler ağlamaz, kızlar kikirdemez.

Bu ayakkabı daha iyidir, şu kıyafeti almalısınızdır. Dersler önemlidir, kavga etmek ayıp.

Siz bilmezsiniz, en iyi okul ailenizin dediğidir. En iyi eş, ailenizin seçtiği.

Üç hafta, babama göre çok erken, anneme göre yetersiz, bana göre... Bana ne ifade ettiğinden emin değildim. Seyhun artık neydi hayatımda, neresindeydi? Niye kaçmamıştım ondan, niye saklamamıştım kalbimi kapalı kapılar ardına? Ne diye sadece öfkeye maruz bırakamamış, karşı gelememiş, ne demeye kabullenmiştim? Mantığımın önüne sunduğum bahanelerim, onun bana sunduğu sebeplerden farklıydı.

"Şimdi mi? Çok ani oldu, bu durumdayken... "

Annemin ilk tepkisi bu olmuştu. 2 hafta önce, Seyhun elimi tutup evlenmek istediğini söylediğinde.

"İnanın ben de bu sebepten dolayı beklemek istemiyorum. Nisa'nın bunalımlarından kurtulması gerekiyor. Doktorla görüştüm anne, böylesi herkes için daha iyi olacak"

Doktorla mı konuştun? Koltukta yan yana oturuyorken şaşkın bakışlarımı ona çevirdim. Sakin duruşunu bozmadan elimi ellerinin arasına aldı.
"Ona neyin iyi geleceğini biliyorum" Bir anlığına bana sabitlenen ela gözleri nefesimi kesti. Neden yapıyorsun bunu Seyhun? Neden hala oynuyorsun?

"Ama oğlum hiç hazırlığımız yok, evlilik bir anda olmaz, çeyizi var, eşyası var, ev dizmesi var"

"Hiç birini dert etmeyin, annemi yardım için yollayacağım, alışverişlerde size yardımcı olur. Alamadıklarınızı düğünden sonra hallederiz. Düğün, davetiye hepsini halledeceğim. Benim evimde yaşayacağız"

Annem çekinerek "Eşya alınmayacak mı? Nisa'm da evini kendi zevkine göre dizmek ister" dediğinde aklımda Seyhun'un evi vardı. Seyhun nerede yaşıyordu? Nasıl bir evi, nasıl bir hayatı vardı? Ben hiç birini hesaba katmadan ne işlere kalkışıyordum? Allah'ım sen bana yardım et.

"Nisa kabul etti. Beğenmezse değiştiririz eşyaları. Bunlar küçük detaylar anne. Siz onay verin, Nisa'yı götüreyim"

Böyle demişti işte. Annemi ikna ettiğinde, ben bile aşık bir adam görmüştüm yanımda. Ama mantığım bunu şiddetle reddediyordu. Ne kadar iyi rol yapıyordu.

Göğsümü kabartıp koca bir nefes verdim. Seyhun, içimi şişirdin Seyhun. Seni çözmeye çalışmak, anlamaya çalışmak ne kadar zor. Yaptıklarının samimi ya da sahte olduğunu anlamak ne zor.