All Of Me / NH

12 ~ The Pain Of Love

Ben geldiiimmm! Bu hikayeyi yazmayı sevdiğimi daha önce söylemiş miydim? Çok seviyorum! Didn't Happen için şu sıralar ilham yok ve Winter Sun'a birkaç güne ek bölüm yüklerim. Umarım beğendiğiniz bir bölüm olur, ben beğendim. Kısa oluyor bölümler ama daha da uzatırsam tadı kaçıyor. Melissa'ya olan ultra sevgimi(!) hikayeye yansıttım xcoıhvoıchvıodsh Didn't Happen 35. bölümde yaşananlara denk geliyor bu, Mira'nın Niall ile ne konuştuğuna bakmak isterseniz diye söyledim. Sınır 30 vote ve yorum istiyorum lütfen!

İyi okumalar!

Okuduğum kitaptan başımı kaldırdım ve telefonumu elime alarak wifiyi açtım. Mesajlar ardı ardına gelirken gözümdeki gözlüğü düzelttim ve kimlerden geldiğine göz attım. Dün barıştığım grubum, Şevval ve o. Yüzüme koca bir gülümseme yerleştirdim ve mesajı açtım.

Kış Güneşim : İyi miyim bilmiyorum

Direk böyle bir mesaj atmıştı. Ara sıra konuşuyorduk, hala çok sıcak olamasak da kaynaşmıştık. Endişeyle dudaklarımı kemirirken mesaj attım.

Deniz : Bir sorunun mu var?

Kış Güneşim : Melissa'nın beni sevdiğini hissedemiyorum

Melissa'n batsın hödük. Öküz başlı antilop. Şirin yüzlü ejderha. Tabii hissedemezsin! Sinirimi bir kenara bıraktım Aras'ın beni sevmediğini anladığımda olan hislerimi hatırlayarak yüzümü buruşturdum. Sevginin karşılıksız olması iğrenç bir şeydi. Niall'ın o güzel kalbinin bunun yüzünden acıması ise çok daha iğrençti.

Deniz : Neden? Bir şey mi oldu?

Kış Güneşim : Biliyorsun kafamı vurdum, defalarca. Beyin kanaması bile geçirebilirdim ama aramadı beni. Son görüştüğümüzde de tam ona onu sevdiğimi söyleyeceğim sırada işim çıktı deyip gitti. Bu beni üzüyor *üzgün emoji*

Yutkunmaya çalışsam da başarılı olduğum söylenemezdi. Göğsümün üstünde bir ağırlık oluşmuştu bile. Gözlerim dolsa da derin bir nefes almaya çalıştım ve parmaklarımı klavyede gezdirdim. Tavsiye istiyordu, yanında olmalıydım. Kendi acım yüzünden acısının devam etmesine izin veremezdim.

Deniz : Bunu onunla konuşmalısın. Yani bir insanla aranın açıldığını veya kötü şeyler olduğunu hissettiğin anda yapabileceğin en iyi şey o kişiyle konuşmaktır. Tüm içini dökerek, sakince. Çünkü seni senden daha iyi ve onu da ondan daha iyi kimse bilip anlayamaz.

Kış Güneşim : Haklısın, çok teşekkür ederim. Yarın ilk işim onun evine gitmek olacak! *mutlu emoji*

Deniz : Her zaman burdayım!

Telefonu kenara bırakırken ellerimin titrediğini fark ettim. Bu Niall ile konuştuğum her anda oluyordu ama bu sefer farklı bir titremeydi. Kafamı karşımdaki aynaya çevirdiğimde, gözlerinden yaşlar akan ve yüzü kıpkırmızı olmuş bir kız gördüm. Neyin gözyaşlarıydı bunlar? Beni asla arkadaş anlamı dışında sevmeyeceğinden mi, güzel kalbi onu hak etmeyen bir kız için attığından mı? Yoksa hep hayal ettiğim 'Seni seviyorum' cümlesini başkasına söylemek istediğinden mi? Kafamı koltukta geriye yasladım ve gözyaşlarımı sildim. Sanırım bu gece yine bir ağlama töreni olacaktı.

***

Hakan Hoca'nın verdiği on iki sayfa yazının dokuzuncu sayfasına gelince rahat bir nefes verdim. Tıp okumak çok çok zordu gerçekten. Geçmek kolay değildi ve geçmek için notları yüksek tutmak gerekiyordu. Şuan okuldaki notu en yüksek üç insandan biri bendim. Gerçekten bunu nasıl başardığımı bilmiyordum. Gitar ve piyanoya da zaman ayırıyordum, sosyal hesaplarda da takılıyordum ama dersimi de yapıyordum. Planlı olunca her şeye vakit kalıyordu. Sarı fosforlu kalemle önemli bulduğum cümlelerin altını çizerken, birdenbire kalbime bir ağrı saplandığını hissettim. Kalemi yavaşça bırakırken bir elimi kalbime koydum ve derin bir nefes aldım. Bu ağrının artmasına sebep olmuştu. Aklıma Niall gelirken, Melissa ile konuşacağını hatırladım. Acaba bir şey mi olmuştu evine giderken? Tekrar bir kaza? Ya da onu üzen bir olay? Kalbimdeki şey artık nefes alamayacağım kadar artmışken elimi oraya koydum ve derin nefesler aldım. Telefonumu elime aldım ve kalbimin ağrısını nefesimi uzun süre tutup birden vererek geçirmeye çalışırken mesajlara girdim. Önce Niall'a mesaj atacak olsam da onu sıkmak istemeyip Mira'ya attım.