Sonraki bölüm için sınır 35 yorum.
Multi; Son sahne.
3 Gün Sonra;
Elimdeki listeyi bir kez daha kontrol ettim ve her şeyin tam olduğunu bir kez daha gördüm. Her şey tamamdı işte, ne diye bu kadar heyecan yapıştım ki?
Başımı hafifçe yana atıp elimle kendime ufak çaplı bir serinleme sağladım kendime. Birazdan düşüp bayılacaktım, hayatımda bu kadar kalabalık bir kitleyi ilk kez görüyordum. Birazdan bu kalabalığın önünde o yüksek sahneye çıkacak ve gecenin açılış konuşmasını yapacaktım.
Ben daha ayağımdaki topuklu ayakkabılara hakimiyet sağlayamıyorum, bunca insana nasıl sağlayacağım ki?!
Omzumdan dökülen dalgalı saçlarımın arasından parmaklarımı geçirdim ve saçlarımı kabarttım. Böyle daha iyi görünüyordu. Elbisemin bacak dekoltesini kapatmak için saçma sapan şekillere girmiştim ama o dekolte bir türlü kapanmıyordu. Vaktim olmadığı için Gökçe'den rica etmiştim bana bir elbise almasını. Nereden bilebilirdim ki böylesine bacak dekolteli, kırmızı bir elbise alacağını?
Tek omuzlu kırmızı elbisemin belinde kahve-kırmızı arası bir kemer ve beni utandıracak kadar derin de bir bacak dekoltesi vardı. Kemerimin renginde, bilekten çapraz bantlı topuklu ayakkabı almıştı Gökçe. Ayakkabı gerçekten çok hoş görünüyordu, tek sorun benim bu ayakkabıyla yürüyemiyor olmam...
Kendimi bir türlü yakıştırmıyorum bu elbiseye, itiraf etmeliyim ki elbisenin içinde seksi bir kadın var. Ben seksi bir kadın değilim, ben sadece Aslı'yım. Evden çıkmadığı sürece pijamaları üzerinden çıkmayan, eşofmana aşık Aslı. Bu elbisenin içindeyse... Kendi benliğini kaybetmiş bir Aslı var.
''Saat geldi Aslı Hanım, sahne sizindir''
Mekanın sahibi Bora'nın sesiyle kendime geldim ve aynaya bakmayı kesip ona döndüm gülümseyerek.
''Bana sahneye kadar eşlik eder misiniz?''
Dün bütün gece evde bu ayakkabılarla dolaşmıştım, alışmak için. Peki ya sonuç? Koca bir sıfır!
Bora, bana sahneye kadar eşlik ettikten sonra başıyla hafif bir selam verip yanımdan ayrıldı, bende derin bir nefes alıp altın sarısı kenarlıktan yardım alarak sahneye çıktım. Sadece 3 basamaktı, kolaydı. Peki ya tüm gece nasıl yürüyecektim?
''Herkese merhaba! Bu gece verdiğimiz bu kokteylin nedeni hepinizin bildiği üzere büyük bir ortaklık anlaşması. Soydan Holding ve Aydoğan Holdingin ortaklığını resmen duyurduğumuz gece, bu gece. Yeni projemiz umarım herkes için en iyisi olur. Ayrıca katılımınız için hepinize teşekkür ederim. Bu gece, ışıklandırılmış stanttan alacağınız şeylerin kazancı LÖSEV'e bağışlanacak. İlginiz ve duyarlılığınız için gerçekten çok teşekkür ederim. Herkese iyi eğlenceler.''
Mikrofonu bırakıp sahneden indiğim o kısa zaman diliminde alkışlar yankılandı mekanda. Bunu bekliyordum, biri sahnede konuşur ve onu alkışlarlar. Beklemediğim şey Tunay'ın elini uzatmış bir şekilde basamakların hemen yanında beni bekliyor oluşuydu.
''Bana LÖSEV'den bahsetmemiştin''
Elimi tuttuğunda ayaklarımın yerden kesildiğini hissettim. 3 basamağı indiğimde Tunay'ın buz mavisi gözleri karşıladı beni.
''Kızarsın diye söylemedim''
''Belki de kızmam için söylemedin Aslı, seni kovmam için''
