The Sweet Desire

Chapter 5 (Michael's Magic messed up??)

Chapter 5 (Michael’s Magic messed up??)

Relax Michael…Jeez! You’re acting like a freaking, pathetic and creepy maniac! Just move your damn ass and find the girl. As simple as that right? Is it really necessary to panic?

Shit. What the hell is wrong with me? This is not so me. Bakit ba hindi ako mapakali at ata’t na ata’t na makausap yung babae na yun? In fairness sa kanya, sa lahat ng babae, siya pa lang ang nakagawa nito sa akin. Palinga-linga ako sa paligid. Hindi ko tuloy maiwasan mainis sa mga nagkalat na mga bisita. Bakit ba kasi hindi sila magsi-upo para hindi sila pahara-hara.

Shit. Where the hell she goes?

Matiyaga ulit akong nagpalakad-lakad, habang tinatalasan ko ang mga mata ko, umaasang masilayan muli ang babae. 

Kailangan kong samantalahin ang pagkakataong ito habang busy pa sila John sa pakikipag-kuwentuhan sa ibang mga bisita. Iginala ko ko ulit ang aking paningin.

Halos inikot ko na ang buong bakuran pero ni anino ng magandang babae hindi ko Makita. Saan ba sumuot ang babaeng iyon? Naisipan kong tunguhin ang direksiyon papunta sa isang malawak na garden sa may bandang likuran. At hindi naman nasayang ang effort at pagbabakasakali ko. Bingo! Dito nga siya dumiretso kanina. Sandali? Bakit pakiramadm ko parang hindi yata ako makahinga pagkakita ko ulit sa kanya? Medyo niluwagan ko ang neck tie ko. Easy Michael. I thought to myself, trying to calm my nerves.

  

Weird. This kind of feeling is totally new to me. Napapa-iling akong sinundan siya ng tingin. Nakita ko siyang lumiko papunta sa direksiyon kung saan naroon ang isang napakaganda at napakalaking fountain. I smiled wickedly.

 Great Michael! This is your chance.

Kaagad kong tinahak ang direksiyon  patungo sa kinaroroonan niya. For a moment, I just stared at her from afar. Bakit parang napakalalim ng iniisip niya? Wait. Kung ano man ang iniisip niya, wala na akong pakialam dun. Back to my original plan. I walked towards her silently. Ng mismong nakatayo na ako sa may bandang likuran niya, yumukod ako ng kaunti. Her feminine scent filled my nostrils making me smile.

  Ok. Michael’s magic is on!  Clearing my throat…

 “Aheemm. A penny for your thoughts”  I said grinning.

Napapitlag siya ng marinig niya ang aking tinig. Hmm? Magugulatin ha? She turned to me with a frown. She slightly tilted her head and looked at me confused. Tinitigan niya ako saglit na para bang sinasabi ng mga mata niya eh “Who the hell are you?” Huh! This is exciting.

She raised an eyebrow. “Is that all you think my thoughts are worth?” she mocked, rolling her eyes.

Oopppss! Feisty huh? Ain’t that sexy? Hindi ko pinansin ang pambabara niya sa akin bagkus ay ngumiti pa rin ako sa kanya ng pagkatamis-tamis.

  

“Hey beautiful, I’m Right. I mean my name is Mr. Right. Someone said you were looking for me?” confident na confident kong sabi sa kanya. Nakangiti rin ako habang ini-aabot ang kamay ko sa kanya.

Nakakunot-noo pa rin siyang nakatingin lang sa akin. Hindi siya kumikilos para abutin ang kamay ko. Sa halip ay sumulyap lang sa medyo nangangalay ko na kamay. Damn it. C’mon baby. On the count of five…