The Sweet Desire

Chapter 47

---------------------------------------------

Hey guys!   PICTURE of MICHAEL on the side!

---------------------------------------------

 

Chapter 47

 

Michael’s POV

  

By the time I got into my place I was so angry with myself that I wanted to smash something. You’re an asshole Michael. You’re a stupid asshole and you don’t deserve an amazing girl like Sarah. I felt really bad for what I did to her, for what I told her. I needed to do something.

I groaned and look at my wristwatch; it’s only ten thirty in the evening.

Maaga pa. Kung agad-agad akong kikilos, malaki pa ang chance na makapasok pa ako sa The Grove.

Hindi ako mapakali at hindi na ako makapag-hintay.

Hindi ko gusto ang ideyang maupo lang dito sa bahay at walang gawin. Hindi ko na ito dapat pang ipag-pabukas. Ayaw ko. Mamamatay ako sa sobrang pag-aalala.

Pinag-isipan ko munang mabuti ang lahat. Kung ano ba ang dapat kong gawin.  

So after thinking everything through, I immediately took a warm shower trying to wash all my worries and frustrations away but it just didn’t work.

Napasulyap ako sa salamin at hindi ko mapigilang hindi mapamura sa hitsura ko. Puro pasa ang mukha ko at bahagya pang pumutok ang labi ko. Pero mas di hamak na ok ang hitsura ko kumpara sa mukha ni Ethan.  Kawawa rin ang lalakeng iyon. Talagang nabugbog siya ng husto dahil sa kagaguhan ko.

I sighed. 

What the hell do I do now?

Pagkatapos naming mag-usap ng masinsinan ni Ethan, pagkatapos kong malaman ang katotohan sa likod ng mga pictures na iyon, isa lang ang siguradong-sigurado ako: na ako na ang pinaka-tanga at pinaka-gagong nilalang sa mundo. 

Shit. I actually deserve an award or something for being a Class-A stupid prick.

Hindi ko lubos maisip na hinayaan kong mangyari ang lahat ng ito. At ang hindi pa katanggap tanggap ay ang bigyan ko ng pagkakataon si Ashley na sirain ang relasyon naming dalawa ni Sarah.

Kasalanan ko talaga ito.

Kung binigyan ko lang sana siya ng pagkakataon na magpaliwanag eh di sana hindi na umabot sa ganito.

How can I be so freaking stupid? I shouldn’t have jumped into conclusions and now I’m gonna pay for it.

Pero sa kabilang banda, may karapatan naman akong makaramdam ng galit hindi ba? Dahil nagsinungaling pa rin siya sa akin. Yun ang punto. At oo tama kayo, nakakahiya mang aminin, I am trying to justify my stupidity, shame on me.

I felt a little sick. I should have believed her. I screwed up. I felt disgusted with myself. If I just listened to her explanations instead of getting angry and pussy then maybe I don’t need to go there and beg.