Przyjaźń i miłość [W Trakcie Przeróbek]

41. Próba i przywrócenie pamięci

- Dobrze-stwierdził staruszek- ja idę wszystko przygotować a ty Naruto zaprowadź narzeczoną na miejsce
- Hai-odparł blondyn. Po chwili razem z ukochaną i Kyubim szli przez park kierując się w stronę ogromnej skały. Podczas spaceru dziewczyna spytała
- Naruto-kun na czym polega próba??
- Wybacz kochanie ale nie mogę ci powiedzieć gdyż po pierwsze pewna część jest indywidualna dla każdego wchodzącego a po drugie gdybym ci powiedział to nie miałoby to wszystko sensu. Jedyną rzeczą o której musisz wiedzieć jest to że nie ważne co tam będzie się działo to nic ci się nie może stać
- Zapamiętam to-stwierdziła uśmiechająca się kunoichi. Parę minut później dotarli na miejsce. W gładkiej ścianie znajdowały się drzwi a stojących przy nich staruszek rzekł
- Tu Hinata-chan musisz wejść sama. My poczekamy na zewnątrz. Jesteś gotowa??
- Hai-odpowiedziała dziewczyna a gdy całowała policzek ukochanego usłyszała jego szept.
- Nie patrz tylko oczami. Serce też jest ważne-jednak nic nie odpowiedziała tylko przekroczyła próg. Nagle wejście się zamknęło a błękitnooki rzekł
- Wiem że ci się uda- lecz Hyuga nie słyszała już tych słów. Szła ciemnym korytarzem oświetlonym z rzadka pochodniami. Korytarz wydawał się długi jakby nie miał końca. Gdy nagle... odsunął sie od ściany jeden głaz tworząc przejście którym wszedł Naruto. Uzumaki widząc ukochaną rzekł cicho
- Hinata-czan chodź za mną znam drogę na skróty- lecz dziewczyna się zatrzymała. Znała swego ukochanego i wiedziała że lubi pomagać ludziom chodź z drugiej strony nie chciała powiedzieć jej na czym polega próba więc dlaczego miałaby zmienić zdanie?? W końcu zdecydowała i powiedziała
- Nie pójdę swoją drogą a ty mi nie przeszkadzaj
- Brawo przeszłaś pierwszą część próby- odparła zniekształcona postać która nagle zniknęła tak samo jak tajemne przejście. Kunoichi domyśliła się że to musiała być iluzja aczkolwiek nie przejęła się tym i szła dalej. W końcu doszła do rozwidlenia. Z jednego korytarza buchał ogień a z drugiego kapała woda. Była wystraszona. Z jednej strony wiedziała że nic jej się nie stanie przecież ukochany ją o tym zapewnił a z drugiej bała się że Naruto nie miał racji. Spojrzała na korytarz pełen ognia a potem na drugi i dokonała wyboru...
Tymczasem trzej mężczyźni stali przed wejściem zaciekawieni wynikiem próby. Uzumaki był trochę zdenerwowany gdyż nie był do końca pewien czy ukochanej się uda. W pewnym momencie drzwi się otwarły a z ciemnego korytarza wyszła panna Hyuga z wielkimi ognistymi skrzydłami. Widząc to zjawisko panowie uśmiechnęli się a najwyższy rzekł
- Wejdź do wody- i wskazał sadzawkę obok. Kunoichi posłusznie wykonała polecenie i weszła do wody aż po szyje. Jak tylko wyszła ich oczom ukazały się dwa piękne błękitne skrzydła a dodatkowo na piersi dziewczyny znajdowała się równie błękitna zbroja. Uśmiechnięty blondyn podszedł do ukochanej i przytulając ją szepnął
- Witaj wśród archaniołów kochanie- dziewczyna tylko odwzajemniła uścisk kładąc głowę na torsie narzeczonego. Po krótkiej ciszy staruszek poprosił
- Hinata-chan pokaż dłonie- granatowo włosa wykonała polecenie. Mędrzec przyjrzał się jej dłoniom i stwierdził
- Masz moc władania nad wiatrem i błyskawicą mam dla ciebie idealną opiekunkę- a zza drzew wyszła piękna biała wilczyca która po sekundzie zmieniła się w równie piękną kobietę. Miała białe długie kręcone włosy. Jej oczy były podobne do oczu wilka. Posiadała szary napierśnik i tego samego koloru skrzydła. Na rozkaz najwyższego podeszła do białookiej i powiedziała
- Jestem Akara(coś dla fanów Diablo;)) będę twoim zwierzem opiekunem
- Hinata Hyuga-przedstawiła się kunoichi- to mój narzeczony Naruto i Kyubi- słysząc to białowłosa skinęła głową z szacunkiem do blondyna po czym podeszła do czerwonowłosego który trochę osłupiały stał i przyglądał się nowo przybyłej. Ta zaś podeszła do niego i stwierdziła
- Widzę że będziemy razem pracować-jednak lis z niedowierzaniem spytał
- Akara to ty??
- Tak a co znamy się??-słysząc to pytanie lis się trochę załamał. Nagle przypomniało się Uzumakiemu skąd zna tę imię. Akara był „zabitą" ukochaną jego przyjaciela. Chciał coś powiedzieć lecz wyprzedził go najwyższy zwracając się do syna
- Kyubi ona straciła pamięć a nasi medycy nie mogą nic zrobić- no to lis się totalnie załamał lecz nagle blondyn spytał
- Amnezja?? Może mi się uda ją wyleczyć. Jeśli ona tego chce- na to wilczyca stwierdziła
- Jasne że chcę
- Dobrze więc ty i Kyubi stańcie naprzeciw siebie-gdy to zrobili błękitnooki szepnął przyjacielowi
- Przypomnij sobie jakieś chwilę z ukochaną- a po paru sekundach spytał-gotowi??
- Hai-odparli opiekunowie
- Przygotujcie się na mały ból-i kładąc ręce na ich czołach krzyknął „przypomnienie!!". Opiekunowie zostali odrzucani jednak czerwonowłosy natychmiast wstał i podbiegł do dziewczyny klękając przy niej. Ta zaś po chwili otworzyła oczy a widząc nad sobą mężczyznę spytała
- Kyubi to naprawdę ty??
- Tak-słysząc tą odpowiedź dziewczynie zaszkliły się oczy od łez i splatając swe dłonie na szyi lisa powiedziała
- A ja myślałam że zginąłeś- i wtuliła się w niego. ten tylko przycisnął ją do siebie i cicho powiedział
- Nawet nie wiesz jak o tym marzyłem- i podtrzymując podbródek ukochanej namiętnie ją pocałował. Hinata z Naruto stali wtuleni w siebie i z uśmiechem przyglądali się sytuacji a gdy para opiekunów się od siebie oderwała błękitnooki rzekł
- Trening zaczynamy po jutrze bo jutro jest ważny dzień. Akara wie co robić ale mnie i Kyubiemu przyda się solidny trening- słysząc to opiekunowie się pożegnali i zniknęli a biało oka zwróciła się do starca
- Ojcze dziękuje za wszystko
- Nie dziękuj to wszystko zasługa naszego kage-odparł mędrzec. Hinata zaś spojrzała na ukochanego z zaciekawieniem i myślą „co teraz zrobi". Chłopak natomiast zmieszał się trochę i powiedział
- Bo widzisz jest coś o czym ci muszę powie...-lecz dziewczyna przerwała szepcząc mu do ucha
- Wiem o wszystkim i jestem z ciebie dumna- po czym pocałowała chłopak. Ich języki błyskawicznie znalazły swój taniec. Jak skończyli Uzumaki oprowadził ukochaną po wiosce