Dedicated to @QueenRichelle........
Update-->Yoru POV
He decided to let me go. Atsui decided to let me go. Naiiyak ako sa kanya. Thank you.
Ang aga kong nagising para pumasok at pagpasok ng araw na ito goodvibes agad ako.
Parang ewan lang ako diba?
Nung isang araw, iyak ako ng iyak tapos ngayon tuwang-tuwa naman ako.
That's how fast events happen to every human's life. One event might make you forget the past, live today to the fullest or rewrite your future.
An event sometimes hurt you, makes you happy and weep because of joy and sadness, it sometimes also change the person who you are now and who you will be the next day.
But one thing is for sure, events makes a memory we treasure even if it bad or good because simply this:
It made us who we are.
Nakangiti akong lumabas sa kotse namin at nagpaalam kay Mr. BodyDriver.
Bakit parang ang daming sinipag pumasok ngayon? Siguro tulad ko ay maganda rin ang gising nila.
Natanaw ko ang lalaking nagdulot ng kasiyahan ko at agad akong kumaway at napalingon naman siya.
I smiled and mouthed the words 'thank you' and he smiled too as he gave me a salute na ginagawa ng mga sundalo sa chief nila.
"Yes Sir!"
Papasok na ako ng may maalala ako.
Nasaan na ang mga bruhilda na tagabulabog ng buhay ko sa school na ito. Wala yata si Hiruma at Musume.
Bahala na nga sila at ayokong malate dahil sa dalawang punggok na iyon.
Pagkabukas ko ng locker may nakita akong condolence letter.
Ang tagal na sin aince nung last letter ni Mr. Kuya ah? Kailan ko na kaya siya makikilala.
Yoru,
Love is letting go but I will hold on.Woah. Hugot pa. Makapasok na nga lang.
Pagkapasok ko sa room namin ay nakita ko agad ang dalawang bruha na si Musume at Hiruma. Nilapitan ko sila.
"Oy bakit di niyo ako sinalubong kanina,"tanong ko.
"Bakit kailangan ba?"ay taray ni Hiruma.
"Hindi naman. Nasanay lang ako,"sabi ko.
"Edi be used to it. Onting time na lang it's our graduation day,"sabi ni Musume. Taray rin ah?
"Oo nga ano?"sabi ko.
"Ay hindi."sabi ni Musume.
"Kakasabi lang eh,"sabi ni Hiruma.
"Bakit ba ang taray niyong dalawa?"Tanong ko.
"Wala."
"None of your business,"
Sabay pa silang dalawa niyan ah. Sumuko na ako at tumungo sa upuan ko kasabay ng pagpasok ng prof.
Amg dami pa naman naming tatapusin na mga thesis. Tsk. Hirap talaga ng graduating eh.
Ang busy palagi tapos matapos pagaralin ng mga magulang ang mga anak nila ay hindi rin naman makakahanap ng trabaho.
Ending?
BINABASA MO ANG
repudiate|✔
Teen Fiction"in which seeds were planted even with the knowledge it wouldn't yield."