MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?

-BÖLÜM 4-

''Oni-chan~~Uyan~~''

''Himawari?Ohayou~~~''

''Ohayou~~Kahvaltı hazır~~'

''Hai..''

Babam çoktan gitmişti...Üçümüz kahvaltı ettik...Biraz dolaşmayı düşünüyordum.Hırkamı giyindim.Kulaklığımı kulaklarıma taktım...Belki bir kaç manga alabilirdim..Etrafta dolaşmaya başladım.Dikkatimi çeken dövüş dergisine odaklandım.Onu almaya gittim.Mağazanın karşısındaki bir restoranda Saradayı gördüm.Yanındaki pembe saçlı bayan sanırım annesiydi...Araları iyi gözükmüyordu.Sorun neydi?Beni ilgilendirmiyordu...Sesleri yükselmeye başlamıştı.
"Anne!Sana soruyorum!Neden babam gelmiyor!Hala seyatte olması...Bizi sevmiyor mu?!"
"Hayır!Bizi seviyor Sarada neden böyle kanılara varıyorsun?!"
Olanları duymamış gibi yapıp aradan sıyrılmak en iyisi...
"Boruto?"
Yakalanmıştım...
"Burada ne yapıyorsun?"
"Ben...Manga almak için gelmiştim."
"..."
"Ben gideyim."
"Boruto...Ben de gelebilir miyim?"
"Neden?"
"Sıkıldım..."
"Ama annen?"
"Sorun değil...Kendisi gider."
"Peki..."
Sarada üzgün görünüyordu...Sanırım onunda ailevi problemleri vardı...İçimden sormak gelsede cesaret edemedim.
"Ee Boruto senin hafta sonun nasıl geçiyor?"
Babam ile uyumayı saymazsak;
"Fena değil...Sarada sen "Uchiha"klanındansın..."Uchiha Sasukeyi biliyor musun?"
"O..."
"O?"
"Benim babam..."
"Gerçekten mi?Bunu beklemiyordum dattebasa!"
"Peki...Neden sordun?"
"Benim ihtiyarın en yakın arkadaşıymış.Ben küçükken hep onun ile ilgili hikayeler anlatırdı.Daha doğrusu yaşadıkları olayları..."
"..."
"Sarada?İyi misin?"
"İyiyim...Endişelenme."
"E-Endişelenmiyorum dattebasa..."
"Boruto...Evine dönebilirsin...Annen seni bekler..."
"Ah ,sorun değil .Geç geleceğimi söylemiştim."
Arkamdan gelen ses ile başımı çevirdim.
"Boruto?"
"?"
"İsmimi nereden biliyorsunuz?"
Kafama yediğim sert yumruk anımsamamı sağlamıştı.
"Sakura-nee?"
"Sonunda hatırladın!"
"Ama seni gördüğümde çok küçüktüm..."
"Her neyse!Ee peki Hinata nasıl?"
"Annem iyi...Yani..Her zaman ki gibi."
"Onu da özlemiştim.Çok uzun zamandır görüşememiştik.Tahinim Kyotoda çıkmıştı."
"Peki Sarada?"
"Öncelikle eskiden tanıştığınızı bilmiyordum...Ve ...Her neyse !Gidelim Boruto!"
"Ehh!"
Sakura-nee Sarada'nın kolunu tuttu."Sarada nereye gidiyorsun?"
"Senin olmadığın bir yere!"
"Neden...Neden böylesin?""
"Anlamıyorsun mama!(anne)Sana ne zaman babamı sorsam..."Seyahatte" diyip duruyorsun!Beni daha ne kadar kandıracaksın?!!"
"Sarada.."
"Sarada sakin ol dattebasa!"
"Seni ilgilendirmez Boruto!!"
"Aptal!Anneni daha fazla endişelendirme artık!Anlamıyor musun? Seyahatte diyorsa öyledir!Dünyaya biraz gerçekçi bak!Hiçbir baba...Çocuklarını düşünmüyor!!"