"...Boruto..."
"Şunu kesin artık Sarada,Boruto!"
"Ben eve gidiyorum Sakura-nee.Sonra görüşürüz..."
Sinirliydim.Sarada bilip bilmeden konuşuyordu...Ona baktım...Gözleri..O simsiyah gözleri parlaklaşmıştı...Yanağından süzülen damla...Üzülmeme yetmişti...Ne olursa olsun bir kızı ağlatmıştım...Lanet olsun!Benimde gözlerim dolmuştu..."Üzgünüm..Lütfen..Ağlama..."
"Boruto...Ben de üzgünüm.."
Yanıma yaklaşmıştı...Anlamsızca bakıyordum...Aramızda yaklaşık 10 cm vardı...Kafasını göğsüme dayadı...Ne oluyor!?!!
"S-Sarada?"
"Üşüyorum..."
"N-Ne?"
"Sarada ?!İyi misin?"
"Sakura-nee...Sarada...O-Onun nesi var?"
"Sarada'nın bünyesi zayıftır..~Elini Sarada'nın alnına koyar~Ateşi var..."
"Bizim ev buraya yakın...Yani..."Anlıyorum.Hadi gidelim!"
"Hai!"
Saradayı sırtımda taşıyordum...Onun için üzülmüştüm..Eve vardığımızda kapıyı çaldım.Annem kapıyı açtığı anda bakakaldı...
"S-Sakura-san?"
"Hinata!"
Annem Sakura-nee'ye sarıldı.Sakura-nee de ona karşılık verdi...Olayı anneme anlattık Saradayı misafir odasına yatırdık...Annem ve Sakura-nee salondaydı.Hima ve ben Sarada'nın yanındaydık...Uyurken ....Çok huzurlu görünüyordu..
"Oni-chan~Yoksa nee-chan'ı seviyor musun?~"
"N-Ne!S-Saçmalama!"
"Hahaha oni-chan Nee-chan'ı seviyor!!"
"Hima!!!"
Hima'nın ağzını kapadım..."Bu akşam sana kek yok!"
"Medon oni-chann?(Neden oni-chan?"
Elimi ağzından çektim."Çünkü saçma şeyler söylüyorsun dattebasa!"
"Ama..."
"Boruto?"
"S-Sarada?"
Sarada'nın birden gözlerini açması beni korkutmuştu...
"Neredeyim?"
"Bizim evimizde."
"Neden buradayım?"
"Ateşin..."
"Anladım."
"Daha iyi misin?"
"Üşüyorum.."
"Battaniye getirey-"
"Elimi tut..."
"N-Ne?!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?
FanficHİNATA'NIN AŞK HİKAYESİ KİTABIMIN DEVAMIDIR. ''Mutluluk ...Gerçek midir?Yoksa kısa süren bir hiçten ibaret midir?'' | 16.10.2015 - 30.01.2016 |