MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?

-BÖLÜM 51-

Hissedebildiğim tek şey..Arabanın sarsıntısıydı.Ben..Hatırlamıyordum.Ne yaptığımı bilmiyordum.Göğsüm sıkışmış,başım çatlıyordu.Gözlerimi araladım.Araba bomboştu.Dışarıdan gelen silah sesleri olayları kavramamı sağlamıştı.Doğruldum.Burası..Bir Kaleydi sanki..Akatsuki savaşıyordu.Arabanın dikiz aynasına baktım.Sinirden gülmeye başladım.

''Sen kimsin?''Görünüşüm aynıydı ama..Gözler.. Ela gözlere baktım.. Ela gözlerini kıstı ve gülümsedi.

''Ah..Bu askerler Ares  ve Poseidon'un  yanında bir hiç.Sahip,gidelim mi?Onları yeneceğim.Barışı sağlayacağım!Ben Athena!Bilgi ve savaş Tanrıçası!

''Ahaha..Athena..Bir zamanlar ona aşıktım.''

''N-Ne?''

''Evimizde ki Yunan mitoloji kitaplarını okuyup dururdum.Onlara hayran kalırdım.Afrodit en güzel Tanrıçaydı.Hera ondan sonra gelen en güzel ikinci Tanrıçaydı.Artemis ise bakire kalmayı tercih eden Tanrıçaydı.Hepsi bana..Çok farklı gelmişti.Afrodit aşkı ve güzelliği simgelerdi.Hera evlilik Tanrıçasıydı.Artemis ise vahşi doğa ve av Tanrıçasıydı.Hepsine hayran kalmıştım.Ama sen farklıydın Athena..O zaman..Senin çok havalı olduğunu düşünürdüm.Mızrağın ve kalkanın..Beni heyecanlandırırdı.Bir savaş..Bir barış Tanrıçasıydın aynı zaman da.Seni hep hayal ettim..Nasıl birisiydin?Gerçek miydin?Baykuşun ve zeytin yaprağınla ziyaretime gelir miydin?Ama..Zamanla..Bu ilgim sönmüştü.Çünkü..Gerçek değildin..Ve ben..Başka birine aşık olmuştum...''

''Sahip..Biliyorum.Bu ilgin yüzünden..Ben doğdum ve başkasını sevdiğini biliyorum.Sana yardım edeceğim.Bu savaşı birbirine katalım!''

''Ama..Silahım yok.''

''O zaman bulalım!''Aynada ki ela gözler yerini maviye bırakmıştı.Kendime gelmiştim.Kapıyı açmaya  çalıştım.Açılmıyordu.Kilitlemişlerdi!Bana güvenmiyor muydular? Anahtar üzerindeydi.Yani..Ben arabayı sürebilirdim.Ön koltukta duran tüfek dikkatimi çekti.Bunu unutmuş olmalıydılar.Ön koltuğa geçtim ve anahtarı çevirdim ,el frenini çektim.Camı açtım ve tüfeğimi doğrulttum.Bir yandan sürüp bir yandan ateş etmek..Oldukça zordu.El frenin açık olduğu için araba yavaş yavaş ilerliyordu.Sanırım işimi görebilirdim.Derin bir nefes aldım.Arabanın üst penceresi vardı.İttim.Kolunu tuttum ve çektim.Açıldı.Ateş etmeye başladım.

''Geberin pislikler!''

Evet..Bu işte iyi değildim.Düşman beni fark etmişti.Ateş etmeye başladı.Eğildim ve arabanın içine girdim.Ucuz atlatmıştım.Ama..Düşmanlar üstüme doğru geliyordu.Sürücü koltuğuna geçtim ve sürmeye başladım.Aralarına daldım.Evet.Daha önce hiç araba sürmemiştim.Bu ilk deneyimim oldu.İçlerine daldığımda bir yandan da arabanın camlarına ateş ediyorlardı.

''Beni kullan.''

Kapa çeneni!Ne yapacağımı bilmiyorum!Korkuyorum lanet olsun!

''O zaman yalnız başınasın.''

''Yeter..YETER ARTIK!''

Araba ile çarptığım insanların yüzleri beni daha da korkutuyordu.Direksiyonu sola kırdım.İşe yaramamıştı.Bana doğru gelen bir cip ile çarpışmıştım.Gözlerimi açmaya çalıştım.Hayır..Bu sefer açamıyordum.Sanki..Beynim..Beynim parçalanmıştı.Kollarımı oynatmaya çalıştım.Sol kolumu hareket ettiremiyordum.Başımdan süzülen..Sıcak bir şey hissediyordum.Karnımda öyle..Karnımın içine..Sanki bir şey saplanmıştı.Ağlamak istiyordum.Bağırmak..Anlamsızca çığlık atmak istiyordum.Canım çok yanıyordu.Kulaklarım çınlıyordu.Vücudum uyuşmuştu.Ben..Ölecek miydim?

Babama  bu kadar yakınken..Onu bulmuştum.Ama..Buradan..Çıkamıyordum.Burnuma gelen  yanık kokusu..Bu sıcaklık..Araba yanıyor muydu?Ayaklarım da uyuşmuştu.Sonunda..Gözlerimi açabildim ve kan tükürdüm.Arabanın demir parçası karnıma saplanmıştı..Kolumda parçalara sıkışmıştı.Arabanın üst kısmı yanıyordu..Bu sefer kurtuluş olacak mıydı?