MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?

-BÖLÜM 7-

''A-Ama neden?''

''Çünkü...Ne zaman hasta olsam...Annem bunu yapardı...''

''Ama Sakura-nee salonda!''

''Onunla küsüm...''

Sanırım bunu yapmak zorundayım...Daha önce bir kızın elini...H-Hiç tutmamıştım...Annem ve Himayı saymazsak...Elimi elinin üstüne koydum.Yüzümün ısındığını hissettim...''Boruto...Yüzün kızarmış...Yoksa ...Seninde mi ateşin var?''

''....''

Himaya bakmıştım...Odadan çıkmıştı...Saradaya baktım...İfadesizce tavana bakıyordu...''Sarada?''

''Efendim?''

''Dalgın gibisin...''

''Babam...Onu düşünüyorum...''

''Boşver...Eğer seni üzüyorsa...Düşünme...''

''Arigattou Boruto...''

''N-Ne için?''

''Yanımda olduğun için.''Elini elimin altından çekti elimi iki eliyle tuttu...''Söylediklerim için üzgünüm...''

Yüzümün tamamının kızardığına emindim...Konuşamayacak kadar güçsüzdüm...

''S-Sarada...Bir erkeğin elini...N-Nasıl bu kadar rahatça tutabiliyorsun?''

''Erkek olup olman sorun değil...Sen benim arkadaşımsın...Cinsiyetin bir önemi var mı?''

''Ama böyle şeyleri s-sevgililer yapar dattebasa!''

''Ö-Öyle mi?''

Sarada ellerini hemen çekti...Yüzü kızarmıştı...Bu kız...Gerçektende...Hiçbir şeyin farkında değildi...

Hima'nın odaya girmesiyle stresimiz sona ermişti...Annemin yaptığı kekleri yedik...''Bu çok lezzetli!''

''Beğenmene sevindim.Annemin kekleri en iyisidir dattebasa!''

''Benim annem..Pek iyi yemek yapamaz...''

''Gerçekten mi?''

''Evet...''

''Girebilir miyim?''

Bu Sakura-nee'nin sesiydi.''Girebilirsin Sakura-nee.''

''Boruto!''

''Sarada...Bu işe bir son bulmak gerekiyor.Hima biz çıkalım.''

''Hayır!Kalın...''

''...''

Sakura-nee odaya girer girmez Saradaya sarılmıştı..''Sarada...Çok üzgünüm!Hasta olduğunu farketmemiştim...Baban konusunda da üzgünüm!Ama doğruyu söylüyorum...Lütfen...''

''Mama!''

Sarada da sarılmasına karşılık vermişti...Gülümsememe engel olamamıştım...Mutlu olmalarına sevindim...Sarada ve Sakura-nee evlerine gitmişlerdi...İki gün çabuk geçmişti...Uzaklaştırma cezam...Babamın konumu sayesinde...Çokta umursanmamıştı yani...Uzaklaştırma cezam kalkmıştı...Bu ailem ile geçireceğim son gecemdi...Yani haftaya kadar...Annemin yanına gittim...Başı ağırıyordu...Keyifsiz görünüyordu...''Kaa-chan...İyi misin?''

''İyiyim canım merak etme...''

Öyle gözükmüyordu...Yanına oturdum...''Kaa-chan...Başına masaj yapayım mı?''

''Teşekkürler canım ama yorulmana gerek yok.''

''Alt tarafı bir masaj dattebasa dizime başını koy...''

''Sağol tatlım..''

''Sorun değil dattebasa!''

Annemin başına nazikçe masaj yapıyordum...Saçları çok yumuşaktı...Çok güzel kokuyordu...''Kaa-chan...Sen..Ben yokken zorlanıyor musun?''

''Neden sordun?''

''Yani...Getir götür işleri,Hima ile ilgilenmen ,temizlik...Çok yoruluyorsun...''

''İyiyim ...Boruto...Beni düşündüğün için teşekkür ederim...Baban gibi...Çok naziksin..''

''Babam nazik değil!''

''Neden?''

''Hima'nın...Hima'nın acile gittiği zamanda...Gelmemişti...Bizi yalnız bırakmıştı...Sen...Bütün yükü üzerine almıştın kaa-chan...''

''Boruto...Naruto-kun gelmeyi çok istemişti...Ama biliyorsun...O gün işi kesinlikle bırakamazdı...''

''Kaa-chan!Neden babamın her kusurunu...Neden hiç...Ona kızmıyorsun?Sana çok ağır yükler veriyor...''

''Çünkü onu seviyorum...''