MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?

- BÖLÜM 27 -

Midem bulanarak uyanmıştım..Hala...Neden burada olduğumu..Nasıl buraya geldiğimi hatırlamıyorum..Bell ile  o geceden beri konuşmadık..Yataktan doğrulmaya çalıştım.Kapımın kilidinin açılması ile heyecanlanmam bir olmuştu.''Uzumaki Boruto,ziyaretçin var.''

''N-Ne?H-Hemen geliyorum!''

Kim..Babamlar?Hasta bakıcıyı takip ettim.Karşımda gördüğüm kişi...Annem..Ve Babamdı..Aramızda ses geçirmeyen bir cam vardı.Ahizeyi aldım babam ve annem de aldı.Sesim titreyecekti..Vücudum gibi..''B-Baba..A-Anne..B-Ben..Neden buradayım?Beni neden buraya bıraktınız?Ne yaptım ?Size zar-''

''Öldürdün.''

''N-Ne?''

Babamın soğuk bir şekilde cevap vermesi...Ve''öldürdün''Bu..

''Ö-Öldürdüm mü?''

''Naruto-kun!Sakin ol!''

''..''

''Canım...Seni buraya getirmek içimize yatmadı.Ama bu sefer...Buna mecbur kaldık.Geçici bir süre kalacaksın.''

''A-Ama neden?!''

''Çünkü..''Babam sandalyesinden kalktı..Bana...Nefret ile bakan gözleri...Bu bakışlar..Kalbimi acıtıyordu...''Kenta'yı..Vahşice öldürmüşsün!''

Duyduklarımı..Beynim algılamıyordu...Bu...Bu nasıl olmuştu?!Hatır-

''Oğlum...Sen ...Katilsin!''

''Naruto-kun!'''

''...K-K-Katil...Katil...KATİL!''

''Onu paramparça etmişsin!Bavuldan kafası çıktı!Uyuşturucu da almışsın!''

Soluk alışverişlerim...Ahizeyi cama fırlattım...Başıma giren ağrılar..Duyduklarım...Cama dayandım...Parmaklarımı bastırdım...Yüzümü de bastırdım..Nefesim ile üflediğim buhara elim ile şunu yazdım.''Ben yapmadım.Ben DELİ değilim..Çıkarın beni buradan!''

Babam...Bana...Soğuk...Masmavi gözleri ile bakıyordu...Uyuşturucu..Cinayet...Aslında...Ben buraya AİTİM..E-EVET!BEN..BEN CANAVARIM!

Babam cama vurmaya başladı...Ahizeyi eline aldı.Ben de elime aldım..''Sen...Benden de betersin.''

Bu duyduğum...Son cümle...Artık bitmişti...Göz yaşlarım...Moraran göz altlarım...Dağılan saçlarım...Kızaran burnum...Beni bir deli gibi göstermeye yetiyordu...Deli..Katil..Uyuşturucu...Ben...İğrenç biriyim...Ailem...Benden nefret ediyor...Annem babamı kendine çekti...Ona kızdı..Ahizeyi eline aldı.Boruto...Sadece...Çok kısa bir süreliğine tedavi için kalacaksın.Sonra seni alacağız!Söz veriyorum!''

''Hayır..''

''N-Ne?''

''Beni...Burada bırakın...Ben buraya aitim..''Son iki kelimeyi söylerken gülmüştüm...Gülmeye başladım..''Ben deliyim!Evet!KATİLİM!BABAM ANNEM..KİMSE BENİ SEVMİYOR!BİR DAHA BURAYA SAKIN GELMEYİN..SAKIN!VE...SARADA'YA DA ŞÖYLE SÖYLEYİN;EVET...DELİ...KATİL...UYUŞTURUCU KULLANAN..AİLESİ TARAFINDAN  BURAYA...AKIL HASTANESİNE BIRAKILMIŞ...UZUMAKİ BORUTO'NUN ONU SEVDİĞİNİ SÖYLEYİN!SADECE...HİMAWARİ İÇİN...GELİN...İKİNİZİN DE YÜZÜNÜ GÖRMEK İSTEMİYORUM!''

Bunlar noktayı koyan son cümlelerdi...İkisinin de yüzüne bile bakmadan çıkıp gittim...Odama girdim...Artık...Dayanamıyordum..Eskimiş olan yastığıma daha da sarıldım..İçimdeki küçük çocuğun..Bu seferlik kendini göstermesine izin verdim...Uykuya dalmıştım..Göz yaşlarımdan dolayı hala ıslak olan yastığıma bir kez daha baktım...Yemek vakti gelmişti...Hayır...Aç olsam da yemek istemiyordum...Sadece ölmek istiyorum...Ne olursa olsun...Kenta'ya yaptıklarım...Bunların hiç birini hatırlamıyorum...Ya uyuşturucu?İkinci kişiliğim kullanmış olmalı...Nasıl böyle şeyler yapabildim?!Ellerime baktım...Cinayet işleyen her boku yapan bu lanet olası ellere...(argo için üzgünüm.)Evet...Ölmem ...Ölmem iyi olurdu...Ben de o küçük çocuk gibi..Bir yerimi keserdim..Ve lanet olası dünyadan kurtulmuş olurdum...Hasta bakıcıyı çağırdım.Tuvalet...Tuvalet için oldunu söyledim..Bir vaka omuştu.Şizoid  birisi çatıya çıkmıştı..Herkesin ilgi odağıydı.Girdiğim bir doktor ofisinden kesici bir alet buldum...Bu işimi görürdü...Odama girdim.Kapıyı kilitledim..Şimdi..Hem kendimi...İçimde yaşayan bu sadisti...Öldürecektim!Evet!Yaşamamın bir anlamı yok!Elime aldığım jilet benzeri kesici aleti bileğimin üzerinde gezdirdim...Hafif bir kesik açtım..Canım acıyordu..Önemi yoktu...Dalgınlığım ile açtığım derin kesik canımı acıttı..Damarıma denk gelmişti sanırım...Olsun..Ölecektim...Bu dünyanın...Bencil ,zalim insanlarından kurtulacaktım..Evet...Sadece...Saf..İyi Uzumaki Boruto olarak ölecektim!Sadist bir insan olarak değil,katil olarak değil!Diğer bileğime sıra gelmiştiki...Tanıdığım sakin ses..İşime ara vermeme neden oldu..''Boruto!Olayı duydun mu?Martin intihar edecekmiş!Hey!Herkes neredeyse dışarı çıktı.Kapı...Anahtarı bulamadım..Yoksa..Kendini içeriden mi kilitledin?!

''Git buradan Bell!''

''Boruto..Ne oldu?''

''Sana git dedim!''

''N-Neden!?Saçmalama!''

''Ben bir katilim!Seni öldürebilirim!Uzak dur!Ben bu dünyaya ait değilim!Ölmem gerek!''

''Neden bahsediyorsun!Saçmalama!Aç şu kapıyı!''

''Hayal görüyorsun Bell!Ben şu an burada değilim!Şimdi git!''

''Şizofrenim o kadar ilerlemedi aptal!Aç şu kapıyı..''

''Hayır!Git buradan dattebasa!''

''Hayır!Ölmene izin vermem!''

''Rahat bırak!Öleyim de kurtulayım artık!Bıktım aptal!''

''Sensin aptal!Aç su kapıyı!Kırmak zorunda kalacağım!!''

''Demirden..Kıramazsın işte!''

''Boruto...Hayatta değer verdiğin bir insan var mı?Kavuşmak istediğin..Ailenden bahsetmiyorum..Onlarla aranın iyi olmadığını biliyorum...''

''Var..''

''Kim?''

''Seni ilgilendirmez!''

''...Lütfen..''

''S..S..''

''S?''

''Sarada..Onu..Seviyorum..''

''İşte bu kadar!Eğer tedavin başarılı olursa...Onun için savaş!Bu hastaneden çıkınca ona itiraf et!''

''Asla...Ben öyle şeyleri yapamam...''

''Saçmalama!''

''Öyle!''

''Boruto..Hayatta sevdiğinin birisinin olması güzel bir şey..Benim sahip olduğum herkes...Her şey...Yok oldu...Bu yüzden sana yardım etmek istiyorum...Şimdi kapıyı aç...''

Anahtarı deliğe soktum...Açtım...Bell...Gözleri dolmuştu...Endişelenmişti....Bileğimi tuttu..''N-Ne yaptın?!Hemen ilk yardım uygulamamız lazım!''

''Hayı-''

Cümlemi tamamlayamadım..Çok kan kaybetmiştim...Gözlerim kararmaya başladı...Kendimi..Birisinin kolllarına bıraktım..Bell beni kucağına almaya çalışıyordu...Bell çok çelimsiz bir çocuktu..Bir deri bir kemikti...''Şu an gördüğüm şey gerçek...Sen de...Ve ben...Kazandığım ilk ve tek arkadaşı kaybetmek istemiyorum Uzumaki Boruto!''

''Bell..Yapma..B-Bırak..Öleyim..Artık kendimi tutamadım..Hıçkırarak...Feryat ederek ağlamaya başladım...''Aptal Boruto!Beni de ağlatacaksın!''

Beni kaldırabilmişti...''Seni kurtaracağım!''

Gözlerimi kapattım...Koştuğunu hissediyordum..Soluk alışverişleri..Bir arkadaş...Edinebilir miyim ki?Yaptıklarımdan sonra...Olur mu?Fısıldadım..''Bell...Teşekkür ederim.Benim gibi..Birisi ile arkadaş olduğun için...''