MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?

-BÖLÜM 13-

''Ben...Artık söyleyecek bir şeyim...Söyleyecek çok şey var!Ama ...Uyanmazsan...Anlatamam!''

''Oni-chan..Sen....Doğruyu mu söylüyorsun?Bunu...İ-İsteyerek yapmadın mı?''

''HAYIR!BUNU..NASIL İSTEYEREK YAPABİLİRİM!''

''Boruto...''

''K-Kaa-chan?''

''Kendini suçlama...Hayatın bizlere yaşattığı...Acı durumlar var...Ve baban...Güçsüz birisi değildir.Eminim ...Naruto-kun bizi yalnız bırakmayacak...''

''Kaa-chan...Ağlıyorsun.''

''Ağlıyor muyum?Fark etmedim...Naruto-kun~~elini tutar~~Boruto'nun yarasını birlikte saracağız...Bu yüzden hayatım...Lütfen...Uyan..''

''K-Kaa-chan!''Annemin sözleri...Beni çok duygulandırmıştı...Ona sarıldım..''Anne!Ö-Özür dilerim!Ben!Babamı...''

''Boruto...Lütfen ...Kendinde suç arama...''

~~YAZAR~~

Hinata bu sözleri söylerken...Yanaklarından süzülen yaşları aldırmıyordur...Boruto'nun başını öper ve koklar...''Baban gibi kokuyorsun...''

''Kaa-chan!''

Hinata...Zorluklara göğüs germiş ,aşkı için...Her şeyi yapabilen...Ailesine değer veren güçlü bir kadın...

''Kaa-chan...Oni-chan...Neden?!''

''Himawari...Bunu anlatacağım...Ama...Şu an ki önceliğimiz...Babanın uyanması...''

''E-Evet...Tou-chan...~~elini tutat~~'Himayı...Yalnız bırakma...Bırakmayacaksın değil mi?''

Naruto elini kıpırdatır...''Kaa-chan!''

''Evet!Naruto-kun!E-Eli!D-Doktor çağıralım!''

''Durumu...İyi ama biraz dinlenmesi gerekiyor Uzumaki-sama.''

''Teşekkür ederim.''

''Bir  şey olursa çağırın lütfen.''

''Hai...''

~~HİNATA~~

Bu olanlar...Boruto'nun suçu değildi...Bu hastalık...Bambaşka bir şeydi..İnsanı...Olmadığı...Olamayacağı birisine dönüştürüyordu...Bu yüzden...Asla oğlumu suçlayamazdım...Naruto-kun...Eminim...Onu en iyi anlayan kişi...Sensin...

~~BORUTO~~

Tou-chan....Gözlerini yavaşça açtı...Odanın köşesine gittim...Belki...Beni görmek...İstemez...dir.

''Hayatım?!İyi misin?''

''Hina-hi~~öksürür~~mem...''

''Kendini fazla zorlama lütfen.''

''Tou-chan!''

''Hima?''

''İyi misin tou-chan?!Hima...Kaa-chan...-Borutoya bakar-Oni-chan....Çok endişelendik...''

''Üzgünüm...'''

''Tou-chan!Üzgün olması gereken sen değilsin!Benim dattebasa!''

''Boruto...Yanıma gel...''

''A-Ama!''

''Lütfen...''

Babamın yanına gittim...Elini tutmak istedim...Ama...Bu lanet olası ellerimle...Onu bıçaklamıştım....Ellerimi geri çektim..Boynum büküktü...Nasıl...Nasıl?Eskisi gibi olabilirdik?!

''Boruto...Bu hastalığı birlikte yeneceğiz...Bu yüzden  kendini suçlama oğlum...Ne olursa olsun...Sen her daim benim oğlum olacaksın...Bilerek yapmadığını biliyorum..Aynı şeylerin...Benzerlerini ben de yaptım...Seni anlıyorum...Ve...Biz yanında olacağız dattebeyo!''

''Tou-chan!Ben...''

''Söylediğim gibi...Sen benim oğlumsun...Ben de senin baban...Bu güne kadar sana ve Himaya ...İyi bir baba olamadım...''

''Baba!''Dayanamamıştım...Ellerini tuttum .''Özür dilerim dattebasa!Çok özür dilerim!Her şey için!''Babama sarıldım...''Lütfen bana yardım et tou-chan...''

''Boruto...''Babam da sarılmama karşılık vermişti...O...Daha sıkı sarılıyordu...Bir şeyler fısıldıyordu..''Hepsi...Benim suçum...Benim...Genlerim...''

''Naruto-kun!''

''Hinata...Gel buraya...''

~~YAZAR~~

Naruto güzel karısına sarılır ...''Hinata...Sen...Çok iyi bir anne ve eşsin...Oğlumuzun arkasında duracağız!''

''Hai...Naruto-kun...''

Hinatabelli etmesede çok endişelenmiştir...Eşi...SEVDİĞİ ADAMI...Kaybetme korkusu...Oğlunun durumu bir çok duruma göğüs germiştir...Eşinin kollarında ağlar....İçindeki...Acıyı...Şevkatli kollarında...Dışa vurmuştur...Himawari ise...Çok üzgündür...''Hima...Buraya gel prensesim...''

''Tou-chan!''

Naruto Himaya da sarılır...Himawari göz ucuyla Borutoya bakar...

''O-Oni-chan!Ben...''

''Himawari...Söylemene gerek yok...Kim olsa...Böyle bir durumda abisinden nefret ederdi...Ayrıca ben...Gerçekten...Nefret edilecek...Birisiyim dattebasa.''

''H-Hayır!O-Oni-chan..Hastalığının...Olduğunu...Bilmiyordum!''

''Hima...''

Hima abisine sarılılır...Boruto da karşılık verir...''Üzgünüm Himawari...''

~3 Gün Sonra~

Uzumaki Ailesi evlerine gelmiştir...Boruto...Hala kendinde değildir...Yaşadıkları...Hala etkisi altındadır...Kabuslar görüyor...Uyuyamıyordur...Dışarı çıkmaya karşılık verir..Naruto  yarasını önemsememiştir...İşinin başına dönmüştür...Akşamları  daha erken gelmeye çalışıyordur...Hinata ve Hima kek yapıyordur...Boruto üstünü giyer .Annesine haber verir...Dışarı çıkar...Babasına yaptıkları...Sadece Uzumaki Ailesi ve Sarada biliyordur...Bu olay gizli tutulmalıdır...Boruto bunları düşünüyordur...Ellerini cebine sokar.Hava soğuktur...Kişilik bölünmesi...Zihninide olumsuz etkilemiştir..Sürekli baş ağrıları oluyordur...Kolejin önünden geçer...Saradayı merak ediyordur..Acaba...Kendisinin yüzüne bakacak mıdır?Bu yaptıkları....Sarada...Belki de onunla konuşmak istemeyecekti...Sarada...Bu isim...Onun için çok şey ifade ediyordur....Ne zaman üzülse...Ne zaman kızgın olsa...Her zaman...Onun...Işığı ruhunu aydınlatıyordur...Kolejin  içine girmek istemez...Kolejin yanındaki kafede beklemeye karar verir...Orası beklemek için uygundur...Saatine bakar...Derslerinin bitmesine 5 dakikadan az kalmıştır...Zaman dolar...Boruto meraklı gözlerle etrafına bakar...Saradayı...Görür...Gülümsüyordur...Fakat  yanında...Bir erkek vardır...