MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?

-BÖLÜM 34-

''Kişilik?..O da ne?...Bo-chan!Biz senin parçanız!''

''Kapa çeneni...LOVER!(AŞIK)''

''..''Lover''...Benim adım...Benim adım mı Bo-chan?''

''Evet...''

''Çok sevdim~~Arigattouuu !!''

''...''

''Heyy~~~Killer-chan!!Bo-chan bana bir isim verdi!Çok mutluyum~~~''

''Kendini bir şey sanma!Ben bu aptalın beynini ele geçirince seni de geberteceğim!''

''Ç-Çok kötüsün Ki-chan!''

''Hmph!''

''Artık çenenizi kapasanız...Başımı alt üst ettiniz...''

''Bo-chan...Uyanmalısın artık..''

''Hayır...Umarım...Uyanmam....''

''S-Saçmalama Bo-chan!!Uyanmalısın !''

''Ben...''

Alnımda bir ıslaklık hissediyordum...Başım çatlayacak...Parçalanacaktı sanki...Gözlerimi açmaya çalıştım..Elim...Elimde bir sıcaklık hissediyorum...Güzel...Narin bir el...

''Boruto!Canım...K-Kendine geliyor Naruto-kun!''

Anne...Elimi sımsıkı tutuyordu...Gözleri ağlamaktan kızarmış ve şişmişti...Güzel yüzü...Zayıflamıştı...Saçlarını tarardı her zaman...Bu sefer...Saçları...Kötü bir durumdaydı...Ayağa kalktı...Dışarı çıktı...

''Naruto-kun...İçeri gel...''

''Ben...İçeri girsem de...Ona...Ne söyleyeceğim?''

''Onun yanında...Olamadık Naruto-kun....''

''Hinata....''

''Seni anlıyorum hayatım...Ama...Boruto...O çok...Üzgün...''

~YAZAR~

Hinata çaresiz kalan kocasının yanına daha da yaklaştı ve elini tuttu...''Gidelim hayatım...''

''A-Ama...''

İçeri girmişlerdi...

~~BORUTO~~

Ağırlaşan göz kapaklarım...Direniyordu...Gözlerimi araladım...Baba...Anne...Neden?Neden geldiniz?

Annem sağ tarafıma oturdu ve elimi tuttu..Babama baktı...Bakışları...Üzgün...Umutlu...Bitkin...

Babamında ondan farkı yoktu...Konuşmak  istiyordum...Ama..Bir türlü...Kelimeler...Ağzımdan...Çıkmıyordu...Sadece...Yanaklarımdan süzülen sıcak yaşları hissediyordum...Babam başını kaldırdı...Gözlerimiz birbirine kenetlenmişti...''B..Borut-''

Hıçkırarak ağlamaya başlaması beni çok şaşırtmıştı...Elimi tuttu ve sıktı...''O....O..Oğlum...''

Kelimeler...Zihnimde yankılanıyordu...Beni yataktan doğrulttu ve sarıldı...''AFFET BENİ!BEN...LANET  BİRİSİYİM!SENİ...SENİ BURAYA BIRAKMAYI HİÇ İSTEMEDİK!AMA...BENİM GİBİ OLMANI İSTEMEDİM!ACI ÇEKMENİ...İSTEMİYORUM!''

Kendimi ondan ayırdım...Göz yaşlarımı sildim...Konuşmaya çalıştım...Ama...Olmuyordu...Boğazımı tuttum...Ve öksürdüm...''H-Hinata!S-Su!''

''H-H-Hai!!''

Annemin verdiği suyu babam içirtti..Suyu içtikten sonra daha iyi hissettim...''Baba...Ben..Burada...Mutlu değilim...Mutluluk...Gerçek değil...Sadece...Bir hiçten itibaren...''