MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?

-BÖLÜM 14-

Sarada...Neden...Yanında...Başkası vardı?..Biliyorum...Benden...Sıkılmıştı...Benden korkmuştu...Kim..

Kim...Benim gibi birisinin...Arkadaşı olmak ister?Ama..Onu görmek...İstiyorum...Lanet olsun!Ağacın arkasına saklandım...Onun beni görmesini istemiyordum...

Kafasını ...Benim olduğum tarafa çevirdi...Hemen saklandım...Kapşonumu taktım...Gitmelisin Boruto!Ona...Ona zarar verebilirsin...Ağacın arkasından çıktım...O an..

Gözlerimiz...Birbirine kenetlendi...''Boruto?!''Bu..Olmamalıydı...Ben...Zaten neden buraya gelmiştim ki?!Koşmaya başladım...Arkamdan sesleniyordu...Ayağım yerdeki yeni yapılı olan betona takıldı.Yüz üstü düştüm...Arabanın çarptığı yer hala acıyordu...Birisi..Kolumu tuttu...''Boruto!Neden..Neden?!Benden kaçtın!Aptal!''

''Sarada...Benim gibi birisi....Senin yanında olmamalı...Ben...Tehlikeliyim!Babamın hastalığı!Kişilik bölünme!Bu hastalık bende de var!Ve...Ve ikinci kişiliğime bürünürsem!...Bürünürsem!Seni...Seni bile öldürebilirim dattebasa!!Buraya gelmem...Büyük bir hataydı...''

''Boruto!''Kolumu sıkıyordu...Gözlerimin içine...Baktı...O simsiyah..Güzel gözleri...Ne zaman baksam...İçinde kayboluyordum...''Sen...Benim için çok değerlisin...İster bir mutant ...Ya da... Katil ol...Benim...Arkadaşımsın!Sana asla ihanet etmem!Arkamı dönmem!İkinci kişilik...Bundan korkmuyorum!''

''Sarada!Ben...Duymadın mı?!Ben...Seni öldürebilirim!Hala...Hala...Benden korkmuyor musun?!Sana böyle bir şey yaparsam...Kendimi asla affetmem!Bencilliğim yüzünden...Sana zarar vermek istemiyorum!Buraya seni görmek istediğim için geldim..Ama...Sen...Sen..Benden uzak durmalısın!''

''ASIL SEN BENİ DUYMADIN!APTAL!APTAL BORUTO!BİZ ARKADAŞIZ!NE OLURSA OLSUN!SENİ BIRAKMAYACAĞIM!''

''Sarada...''Gözlerim dolmuştu...Titremeye başladım...Babama yaptıklarım...Ben..İnsan değildim...Normal değildim...Beni nasıl kabul edebiliyordu?Benim gibi birisi...Sarada...Artık...Kendime hakim olamadım...Ayağa kalktım...Acıyan yaramı önemsemedim...Canım yanıyordu...Araba darbesi sandığımdan daha çok etki etmişti...Kolumu hala sıkıyordu...Elini kolumdan çektim...''Sarada...Olmaz...''Arkamı döndüm...''Sana bunu yapamam...''Sırtım...Sırtımda bir sıcaklık hissettim...Sarada...Bana...Sarılıyordu...Güçsüz yanım ortaya çıkmıştı...Gözlerimden süzülen yaşları...Titreyen vücudum...Acıyan karnım...Sarada...Sen...''Sarada...''

''Aptal!İmkanı yok!Biz arkadaşız!Seni bırakmayacağım!Böyle bir şey bana olsa beni bırakır mıydın?!''

''El...Elbette hayır dattebasa!''Sarada daha da sıkı sarılıyordu...Ona belli etmesemde...Hıçkırarak ağlıyordum...Elim ile sol göğsümü tuttum ve sıktım...''Lanet olsun...Sarada...Neden...Neden böylesin...''

''B-Boruto...''

Önümü döndüm...Bana şaşkınca bakıyordu..Bu normaldi...Ağlamaktan şişen gözlerim...Uykusuzluktan morarmıştı da....Titremem devam ediyordu...''Borut-''

Ona sarıldım...Tüm benliğimle...''B-Boruto?''

''Biraz daha böyle kalalım...Sarada...Biliyor musun?...Sen...Ben ne zaman üzgün olsam...Yanımda oluyorsun...Ne zaman...Bu hayattan nefret etsem..Her zaman...O simsiyah gözlerinle bana bakıyorsun...Karanlıktayım...Bir boşlukta...Sen ..İçimi aydınlatan ışık oluyorsun...''

MİNNA BU İKİ GÜN İÇERİSİNDE BÖLÜM YAZAMAYABİLİRİM.MALUM SINAVLARIM YAKIN...UMARIM BEĞENMİŞSNİZDİR...BU BÖLÜMÜ ÖZELLİKLE BELGİN-CHAN'A İTHAF EDİYORUM...