-BÖLÜM 5-

1K 66 30
                                    

"..."
"Anlamıyorsun Boruto!Bir babaya sahipsin!Benim hissetiklerim..."
"Benim babam..."
"Senin baban?En azından...En azından bir baban var...Seni güçlü kollarına alacak...Kokusunu içine çekeceğin bir baban var!"
"Sarada...Bir babanın olması...Bazen o kadar iyi...deği-"
Lafım yarıda bölünmüştü.Saradadan yediğim ikinci tokat...
"Ne yaptığını sanıyorsun!"
"Gerçekten...Şımarık bir veletten başka bir şey değilsin!Yokluğu bilmiyorsun!Elindekinin kıymetini bilmiyorsun!"
"...Yeter...Yeter artık!!"
Sinirlerime hakim olamamıştım.Sarada'nın bileğini tuttum ve kendime çektim...Çok yakındık...Kulağına fısıldadım..."Sende beni anlamıyorsun...Ne kadar acı çektiğimi...Bir babam olsada...Yokmuş gibi hissettiğim ....Bu daha acı!Biliyor musun?!Babam yüzünden buraya geldim!Beni zengin bir züppe zannediyorlar!Hanım evladı diyip dalga geçiyorlar!Paranın...Babamın olduğu komuttan geçindiğimi...Duygusuz ve şımarık olduğumu düşünüyorlar!Elimdeki aile resmini yırtmaya kalkıyorlar!Kız kardeşim acile kaldırılıyor ama...Ama onu sabaha kadar bekleyecek olan sadece annem oluyor!Baba ve çocuklarına bakıyorum..Ama benim babam öyle meşgul ki!Bir babam varken yokluğunu yaşıyorum!Şimdi söyle Sarada...Hangimiz daha çok acı çekiyoruz?"

MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin