MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?

-BÖLÜM 32-

İLAÇLAR...Lanet şeyler...Uykumu getirip duruyor...Kendimi..Çok bitkin hissediyorum...Azılı bir hasta olduğum için...Tek kişilik bir odadayım..Burada...Daha da...Aklımı kaçıracağım!Duyduğuma göre..Bir daha böyle bir şey yaparsam...Beni bağlayacaklarmış...Bıktım artık...Hasta bakıcı koluma girdi.Çok kısa bir süreliğine bahçede turlayacaktık.Eğer krizlerim olursa şırıngayı boynuma saplayacaktı..Koluma girdi..Etrafıma bakındım..Bir  ihtimal Bell'i görebilmek umudu ile...Bir banka oturduk.''Arkadaşını mı arıyorsun?''Bakıcının bu sorusu beni şaşırtmıştı..''Evet...Bell...''

''Normalde...Daha ağır hastalarla karşılaştık...Ama..Sen...Yine de birini görmek istiyorsun.''

''O benim..''Bu na nasıl cüret edebilirim?Ben..Onu öldürecektim..Neredeyse..''Onu görmek istiyorum.''Diyebildim...

''Bu tehlikeli.''Dedi hasta bakıcı ciddiyetle..''Biliyorum..''

''Birkaç gündür ikinci kişilik ortaya çıkmıyor.''

''Evet..''

Tek morel kaynağımda buydu.Killer uzun zamandır ortaya çıkmıyordu.

''Bell-kun için duyduklarım...Kendisini her şeyden soyutlamış..''

Yutkundum..Bell...Tek umudu kardeşiydi..Ve onu da kaybetmişti..

''Bu yüzden..Onunla konuşmak istiyorum.''

''Ama yasak.''

''Biliyorum..Lanet olsun...''

Ayağa kalktım.50 yaşlarındaki adama baktım..Hasta bakıcıya pek benzemiyordu.Yürümeye başladım.Başımın döndüğünü hissettim..''Hey!İyi misin?''Koluma girdi..Tekrar banka oturdum..Gözlerim kararmıştı...İçimde..Bir his...Bir...Çocuk?

''İyi misin?!''

''Merak et-''

Başıma giren ağrı ile çığlık attım..''Yoksa...''

''H-Hayır!K-Korkmayın...O gelmeyecek..''

Gözlerimi yavaşça açtım..Burası..Neresi?Bir oyun bahçesi...Başımı salladım...Tekrar gözlerimi kapattım ve açtım..Her şey normal görünüyordu...Odama geri döndüm..Bana ne oluyordu?İçim...Çok sıcaktı ve heyecanlıydı...Bu..Tam olarak ne!?Yatağıma uzandım...Uyumaya çalıştım..Olmuyordu..Zihnimde...Küçükken annemin bana söylediği ninni yankılanıyordu..Ne alaka!?

Ne olduğunu anlamıyordum...Zorda olsa uykuya daldım...

*********************************---------------------------------------------------------***************

Tılsımımı elime aldım...''Ne oluyor?Bilmiyorum...''

Yatağımdan kalkacak halim yoktu.Bütün gece baş ağrıları çekmiştim..İlaçlardan mı?

Doktorum beni ziyarete gelmişti..''Boruto..Kendini nasıl hissediyorsun?''

''Bilmiyorum dattebasa...''

''Bir ziyaretçin var.Normalde buna izin verilmiyor geçen günkü krizlerinden dolayı da...Ama bu sefer...Daha önce ziyarete gelmeyen birisiydi.Gelmekte çok ısrar etti.''

''Kim?''Meraklandım..

''Adının...Sarada olduğunu söyledi.''

''N-Ne?''

Onunla yüzleşmeye hazır değildim...Şu aralar zihnim...Karışık bir haldeydi...''Ayrıca camların olmamasını istiyormuş.''

''...''

''Bu tehlikeli..Ama..Yanınızda birisini bulunduracağım.En ufak bir hareketin olursa ne-''

''Biliyorum..Şırınga...''

''Gerçekten...İstisna yapmayı seven bir adam değilim..Ama..Belki gelişimin için işe yarayabilir.Annen ve babanla aran iyi değildi.Bu kız ile aran nasıl?''

''İyi...Sayılır..''

''Sadece 5 dakika..''

''H-Hai...''

Kendimi hazır hissetmiyordum...O ninni...Kafamda yankılanıyordu..Çocukluğum...Bir film şeridi gibi önümden geçiyordu...Ama...Onu görmek ...İstiyordum...Kapıdan içeri girdim..Göz göze geldik...Hasta bakıcı öldürecekmiş gibi bakıyordu...Bir şey söylemek için ağzımı açtım..Fırsat kalmamıştı...Sarada bana yakınlaşmıştı..Beklemediğim bir hareket yaptı...Bana sarıldı...''S-Sarada...''

''Konuşma...''Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu...Yüzüm yanıyordu...Ona karşılık vermeli miydim?Etrafa bakındım..Sakura-nee yoktu...Neden yalnız gelmişti?Sarılmamız kısa sürmüştü..Benden ayrılmıştı...Hasta bakıcıya baktım odadan çıkmıştı kapıda bekliyordu..Durumun bir tehlike yaratmayacağını anlamış olmalıydı...Sarada bana...Dolu gözlerle bakıyordu...Ona cevap veremiyordum...Konuşursan kekeleyecektim...Konuşmayınca..Zamanımız bitiyordu..''Boruto...Çok zayıflamışsın...''Yanaklarından süzülen yaşlar...İçimi acıtmıştı...''Ben...İyiyim..''Cebimdeki tılsımı çıkardım..''Bu tılsım beni koruyor..''Gülümsemeye çalıştım...

''B-Boruto..Benim buraya gelmem...Yanlıştı..Biliyorum...Ama..Seni görmek istedim...''

''Ben de...Geldiğin için mutluyum...''

Sarada'ya baktım...Vücudum karıncalanıyordu...Ninni sesleri daha da artmıştı...Başım tekrar dönmeye başlamıştı...Sendelediğimi hissettim...''B-Boruto?İyi misin?''

Kafamı Sarada'nın omzuna yasladım...''Sarada...Başım...Çok kötü...''

-Yazar-

Sarışın çocuk yaklaşık 40 saniye boyunca sessiz kaldı...Gözlerini yavaşça açtı...''Sen de kimsin?Ben oyun oynamak istiyorum!''

''N-NE!''

Sarada duydukları karşısında çok şaşırmıştı...''Sen kimsin?''Sorusu...Killer  kendisinin kim olduğunu biliyordu...Sarışın çocuk başını Sarada'nın omzundan kaldırdı..Yüzünde...Değişik bir ifade vardı...Yanakları kıpkırmızı...Yanaklarını şişirmiş...Beyaz  ve mavinin karışı gibi  bir renge sahip gözlerle...Anlamsızca bakan...Bambaşka...Bir bakış...

''S-Sen...''

''Ben...Kimim?Bilmiyoruummm~~Canım oyun oynamak istiyor..Nee(hey)Oyna benimle...Saklambaça ne dersin?Oyuncağın var mı?''

''B-Boruto..S-Sen neden b-bahsediyorsun?''Sarada şaşkındı..Bir o kadar da korkmuş...Sarışın çocuk kollarını Sarada'ya doladı..''Nee-chan~~''

''Ne d-d-diyorsun!Boruto!''Sarada sarışın çocuğun kollarını üzerinden çekti..''K-Kendine gel!''

''Nee-chan...Benimle oynamayacak mısın?''Sarışın çocuk dudaklarını büzüştürdü..Yanaklarından..İnci gibi süzülen yaşlarını silmeye çalıştı..''B-Boruto..A-Ağlama!''

''Boruto?O kim?''

Sarada kafayı yediğini düşündü...Sarışın çocuk sesli ağlamaya başladı...Sarada ne yapacağını bilemedi...Sarışın çocuğa sarıldı elini sarışın çocuğun saçlarına koydu ve okşamaya başladı...''T-Tamam...Yeter ki ağlama...''

''B-Ben..Nee-chan'ı seviyorumm~~''

''N-Nee-chan da...Seni...''

Aşkını bu şekilde itiraf etmek...Boruto kendine değildi...Sarışın çocuk daha da sıkı sarıldı Sarada'ya...Başını yavaşça kaldırdı...Hüzün dolu bir bakış vardı..Gözlerinde...''Nee-chan...Senden çok hoşlandım...Ama...Zamanım doldu...Gitmem lazım...''Sarışın çocuk sözünü bitirdikten sonra..Kendini Sarada'nın kollarına bıraktı...Sarada..Olanları hala anlamamıştı...Çok şaşkındı...Utanmıştı...Yanakları yanıyordu..Sarışın çocuk mırıldandı...Sarada bakışlarını sarışın çocuğa çevirdi...Boruto kendini Sarada'dan ayırdı..''S-Sarada?N-Ne oldu?!Ben...En son...Senin omzuna yaslanmıştım...N-Ne oldu?!''

''Boruto...''Sarada nasıl söyleyeceğini bilemiyordu...Kekeleyerek''Boruto...Yeni bir kişilik...''

''N-Ne?!''Sarışın çocuk titremeye başladı...

''3.KİŞİLİK!''