MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?

-BÖLÜM 44-

''Bu gerçekten sıkıcı.''Deidara  bitkin bir ses tonuyla söylemişti bunu.''Ne zaman işime geri döneceğim?!''

''Senin sıkıcı işini kim ister ki?Jashin-sama seni paramparça eder!''Hidan alaycı bir şekilde söylemişti.

''Heh!Ben süper bir Ressamım bir kere!Sizin gibi insanlar sanattan ne anlar!?''

''Ben sanattan anlamam.Ama benim sanatım''öldürmek'' ''Kıkırdadı genç adam.

''Hmph!Hala bihabersin!''

''Sessizlik..Düşünmeye çalışıyorum.''

''Pain...İtachi'den haber alabildin mi?''

''Hayır.Telsizi çalışmıyor.''

Evet Akatsuki Üyeleri masa başındaydılar.Sasori  şarabını yudumluyordu.Konan elindeki belgeleri inceliyordu.Pain masadan kalkmıştı.Kisame ise tabağındaki suşi'yi inceliyordu.''Bu..Yenilmez.''

''Sana benzediğindendir belki.''Bu sefer işi alaya alan Deidaraydı.

''Kapa çeneni.''

Kakuzu elindeki paraları sayıyordu.''Pain bize yeteri kadar para ödemiyor.''

''Paradan başka bir şeyi düşünemez misin?''Sasori bitmiş olan şarabından bakışlarını kaldırmadan söylemişti bunu.

''Sanırım düşünemem.''

''Bu kıyafetler hiç sanatsal değil!''Deidara kravatını çekiştiriyordu.''Neden takım elbise giymek zorundayız?!''

''Biz bir örgütüz.Ne giymemizi bekliyorsun?Jashin-sama'nın gözünden iyice düşeceksin.''

''Ah..Yine Jashin...''

''Ciddi olun biraz!''Konan hışımla ayağa kalktı.Sıkıca bağladığı topuzunu açtı.Gözlüklerinin üzerinden Akatsuki Üyelerine baktı.

''Madara etrafı yerle bir ediyor.İtachi'den haber alamadık,ortadan kayboldu ve 7. ortada yok!Her şeyde kusur bulmayı bırakın artık!Pain de elinden geleni yapıyor!''

''Eh..Sakin olsan Konan..''Tobi titrek bir sesle söylemişti .

Sasori ayağa kalktı.Konan'a yaklaştı.

''Peki ne yapmamızı bekliyorsun?Dışarıya çıkamıyoruz.Her yerde Madara'nın askerleri var.Dışarı çıksak bile..''

''Evet öldürülürüz.Bunu biliyorum.Ama araştırma yapmaya devam etmemiz gerekiyor.''

Hidan sırtındaki 3 kırmızı tırpanı çıkardı ve yere sapladı.

''Ben ölmem!Jashin-sa-''

''Yeter.''Pain'in sakin sesi herkesi susturmuştu.Konuşmaya başladı.

''İtachi'den haber aldığımız an da harakete  geçeceğiz.Naruto'yu bekleyecek zamanımız yok.O  yoksa..Biz varız.''

-Yazar-

Bell etrafına bakıp duruyordu.İçi rahat değildi.Misaki ise bir koala gibi yapışmıştı sırtına..

''Arabaya binin.''İtachi siyah ve oldukça büyük arabasını gösterdi.Arabaya bindiler.İtachi güneş gözlüklerini takmıştı.''Gidiyoruz.''

''N-Nereye?''Bell şaşırmış ve bir o kadar da merakı artmıştı.

''Akatsuki'ye...''

''Bell-kun..''Misaki,Bell'in elini tuttu..

-Boruto-

Kanım kaynıyordu..Daha önce..Hissetmediğim bir duygu her yerimi sarıyordu..Evet..Karanlık ile bütün olmuştum..O karanlık Killer'in kendisiydi..

-Yazar-

Sarışın çocuk tuvaletten çıktı.Etrafına bakındı.Siyah saçlı kız yüzünü gizlemiş ve sessizce ağlamaya devam ediyordu.

Gözü yerdeki silahlara ilişmişti.Eğildi ve pompalıyı eline aldı.Oldukça ağırdı ama sorun değildi..Sonuçta öldürecekse eğer..Hiçbir şey ona engel olamazdı.

''Boruto ne oldu?''Bitkin bir sesle sormuştu siyah saçlı kız.

''Buradan gidip Madara'yı öldüreceğim.''

''Sen..''Sarada ,Sarışın çocuğun yanına geldi ve avuçlarının eline aldı ve tam gözlerinin içine baktı.

''Sen...Killer..''

Bu davranış Killer'in hoşuna gitmemişti.Kendini uzaklaştırdı.

''Dokunma bana..Eğer izin vermezsen..Seni de öldürürüm.''Gözlerinde ki öfke ve heyecandan anlaşılıyordu.Killer kafasına koyanı yapacak birisiydi..Daha doğrusu bir kişilikti sadece..Ama bu kişilik..Gerçek halini kontrol altına aldığında bir ''insan''oluveriyordu..

Sarada,Sarışın çocuğun kolunu tuttu.

''Boruto'ya ne yaptın!?''

''Ahahaha!''

''N-Neden gülüyorsun?!''

''Bunu kendisi yaptı çünkü..''Killer yaklaştı ve Sarada'nın belinden tuttu ve kendine çekti..Aralarında sadece 1 cm vardı..Birbirlerinin soluk alışverişlerini duyabiliyordular...Sarada'nın ki oldukça hızlıydı...

''S-Se-''

Evet...Sarada'nın sözü yarıda kesilmişti çünkü Sarışın çocuk onu öpmüştü...Sarada onu itti ve ellerini dudaklarına götürdü.

''B-B-B-Bunu n-nasıl y-y-yapabilirsin!''Elini kaldırdı tokat atacaktı.Sarışın çocuk,Siyah saçlı kızın bileğini tuttu ve sıktı.

''Seni öptüm..Bunu istemiyor muydun?Şimdi gitmeme izin verecek misin?Sümüklü bunu yapsaydı izin verirdin değil mi?''Killer  silahını Sarada'ya doğru tuttu..

''Yoksa seni öldüreyim mi?Bu canımı sıktı artık.''

''Korkmuyorum..''Sarada...Siyah saçlı kız çok öfkeli görünüyordu.

''Sen insanların duygularını ve zayıf noktalarını kullanan bir hiçten ibaretsin!Boruto'yu rahat bırak!''

''Ben çekip gitsem de...Artık o beni bırakamayacak..''

''Bırak onu!''Sarışın çocuk ve Sarada arkalarını döndüler.Bu Hinata'ydı..

''Bizi kurtardın ama...Şu an..Gidersen..Her şey biter!''

''Kızının intikamını almak istemiyor musun?O kezzap anını görmedin değil mi?Onun acı dolu çığlıklarını duymadın..O yaraya bakabildin mi?Kalbin dayandı mı?''

''Elbette hayır..Ama..''Hinata titremeye başlamıştı.

''O zaman..Önüme  çıkmayın artık.''

''Boruto..''

''Ben Boruto değilim..''

''Hayır sen benim oğlumsun..''Hinata yaklaşmaya başladı..Yavaş yavaş ve usulca..

''Ben o değilim!''Killer silahını bu sefer Hinata'ya doğrulttu.

''İkinizi de..Öldürürüm!''

''Hayır..''Hinata devam  ediyordu...Yürüyordu genç kadın..Amansızca..Kendini kaybeden sarışın çocuğa..İşte o an da bir sarsıntı hissettiler..Killer'in elinde ki silah yere düşmüştü aynı zaman da etraftaki eşyalar da...Ne oluyordu böyle?!Sarsıntı devam ediyordu..Hinata ,sarışın çocuğu ve Siyah saçlı kızı kendine doğru çekti ve onlara sarıldı..''Korkmayın..''

''N-Ne oluyor  Hinata-nee?!''

''Ben de..Ben de bilmiyorum.''Sarışın çocuğun başı dönüyordu...Midesi bulanıyordu..Normalde..Asla yapmayacağı bir şey yaptı öfkeli çocuk..Hinata'nın elini tuttu ve sıktı..Hinata endişe ile savunmasız oğluna baktı..''L-Lanet olsun..Midem..Başım..Çok kötü...''Hinata ,Killer'den böyle bir söz beklemediği için şaşırsa da saçlarını öptü ve sakinleştirmeye çalıştı küçük çocuğu...Sarada gözetmen deliğinden dışarıya baktı bu bir düşman  değildi..Bir doğa afetiydi..Bir hortumdu...