MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?

-BÖLÜM 24-

''Anladın mı?!''

''Siz...Ailecek tuhafsınız!B-Bunu ...Yanınıza bırakmayacağ..''

''Bir kelime daha edersen...Seni...Öldürürüm...''Babam...Onu...İlk kez...Bu kadar sinirli görüyordum...Gözleri...O rengi almaya başladı...Tekrar...''T-Tou-ch-''Devamını getiremiyordum...Babam...Öfkesini..Yüzüne yansıtmıştı...Babamın elini tuttum..Bana baktı...''Tou-chan...Yeterli...Lütfen...''

''Senin hatırına...Yoksa...Onu..Öldürürdüm..''Kenta'nın babası bu sözleri duyunca uzaklaştı ve ailecek oradan ayrıldılar...Annem babama sarıldı...Babam kendine gelmeye başlıyordu..''Teşekkür ederim hayatım...Merak etme normale döndüm dattebeyo..''

''Anata(hayatım)Sakin ol...Boruto'ya destek çıkmamız gerek...''

''Hai...''

Kendimi bitkin hissediyordum..Görüşümün bulanıklaştığını hissettim...Kendimi bıraktım...Ki...Babam beni tuttu ve kucağına aldı.''Biraz uyu oğlum...Bu olanlar seni çok yordu..''Bu sefer karşı koyamayacaktım...Gözlerimin ağırlaştığını hissettim...Ki...Bir ses duydum...Bir çocuğun...Sesiydi...

''Ben deli değilim!Anladınız mı?!Sadece...Sadece..Sinirlerime hakim olamıyorum!Beni buraya tıkamazsınız!''Bunu söyleyen çocuk ısrar ediyordu...Babamın kucağından indim..''Boruto?''

''...''

''Anladınız mı?!B-Bırakın beni!Buraya ait değilim!!''

''Kapa çeneni Bell!Belli bir süre burada kalacaksın!''Diyen adama baktım...Kim olduğunu kestirememiştim...Babası?

''Hayır!Buraya..Asla..Girmem...Burası...Cehennemden bir farkı yok!''

Babası sandığım adam Koyu kızıl saçlara sahip bu kızgın çocuğa...Vurmuştu...Sert bir tokat...B-Bunu...Nasıl yapabildi?Hemen yanına koştum...''İyi misin?!''Sormam gerekirdi...Elimi uzattım.Gözlerimin önünde...Böyle bir şeye maruz kalması...Kızıl saçlı çocuk...Öfkeyle bana baktı ve elime vurdu..''D-Dokunma..Bana..''

''A-Ama...Ben...Sadece..Yardım etmek is-''

''Yardımına ihtiyacım yok!Uzak dur!Ben...Tehlikeliyim!''

''B..Ben de..Öyle...''Söylediğim sözü duyunca...Gözleri..Gözleri dolmuştu...Yüzünde..Çok acı bir ifade vardı..''Benim..Benim kadar olamazsın..''Elimi tekrar uzattım..''Sana..Yardım etmek istiyorum...''Bu sefer elimi tutmuştu.Yerden kalktı..Ben ise...Nefret ile..Bu çocuğa vuran adama bakıyordum...''Sen tam bir pisliksin!Dattebasa!!''

''S-Sen..Ne terbiyesiz bir çocuk!Burada olanlarda terbiye beklemem zaten!''

''Kapa çeneni!''

Kızıl saçlı şaşkın çocuk bana bakıyordu...''Neden...Neden..Bana..Yardım ettin?''

''Çünkü...Seni..Anlıyorum...''

''Ben..''Cümlesini tamamlayamamıştı...Birden koşmaya başladı..''B-Bekle..B-Bell!''Arkasına döndü...''Adımı...Söyledin..''Çok şaşırmıştı...Adını..Söylemem?Bu onun için tuhaf mıydı?Koşmaya devam etti...Onun için...Üzülmüştüm..Babam elini omzuma koydu..''Gidelim oğlum...''

Evimize gelmiştik..Telefonumu elime aldım...''4-47 mesaj!47 mesaj mı?!''Bu Saradaydı..Hemen mesajları açtım ve okumaya başladım...Şöyle yazıyordu;

Sarada:Boruto...Nasıl oldun?

Sarada:Hey Boruto!!!

Sarada:K-Kek s-sever misin?

Sarada:İ-İstersen..Y-Yapayım?''

Sarada:Neden hala açmadın?!!!

Sarada:Boruto!!!

Sarada:Şarzın mı bitti?

Sarada:Sana diyorum!!!

Sarada:Üzgünüm..Endişelendim...Her neyse!

Sarada:Boruto!!

Sarada:Başın ağırıyor mu?

Sarada:İyi oldun mu?

Bu mesajlar..Sadece 12'siydi...35 tane daha vardı...Benim için çok endişelenmiş...Gülmeme engel olamadım..Normalde..Ona mesaj çekerdim...Ama..Bu sefer aramak istedim..Onu ilk kez arayacaktım..Biraz heyecanlandığımı hissettim..Ve..Aradım...

''Alo?Boruto?''

''A-Alo?''

Neden..Gereksizce heyecan yapıyordum...Sesim titriyordu..

''M-Mesajlarını..Gördüm..M-Merak etme...B-Ben iyiyim...''

''Şükürler olsun!Sonunda!''

''...''

''Yanına geleyim mi?''

''N-Ne?..H-Hayır..D-Dattebasa...''

''Tabi ki gecenin bu saatinde değil!Y-Yani...B-Ben...K-Kek yaptım..Sana getireceğim..''

''T-Teşekkürler..''

''R-Rica e-ederim...''

''...''

''Peki...D-Daha iyi misin?''

''Merak etme dattebasa...''

''...''

''Sarada..Endişelendirdiğim için üzgünüm...Mesajların için..Teşekkür ederim..Benim için endişelenmen..B-Ben..Ah!H-Her neyse..Sadece teşekkür ederim...Benim..Morel kaynağımsın...İyi ki varsın...''

''B-Boruto...T-Tabi ki..de!B-Biz arkadaş değil miyiz?''

''A-Arkadaş..''Bu kelimeyi ...Nedense..Sarada tarafından duymak hoşuma gitmiyordu...

''Sarada..Bu gün...Bell adında bir çocukla karşılaştım..Onun adına..Çok üzüldüm..''

''Boruto..Sen..Çok düşüncelisin..''

''B-Ben mi?''

''Evet...''

''S-Sağol..''

''...''

''Sarada...Umarım...Bell mutlu olur...Birisini..Öyle görmek..Ve Sarada..Ben hiç iyi değilim..''

''N-Neden?!Bir yerin mi ağırıyor?!!''

''Hayır..Kenta'nın babası..Geldi..Ve...Çok kötü şeyler..Söyledi...Ama...Babam..Beni korudu...Onun beni koruması..Beni çok mutlu etti...''

''O Kenta'nın babasına bir shannaro!!!!Gıcıklar Ailesi!!Onları çok kötü pataklamak istiyorum!!SHANNARO!!''

''S-Sarada...''Böyle söylemesi beni güldürmüştü...

''B-Boruto?Neden gülüyorsun?''

''Gerçekten..Beni güldüren tek insansın...Seni..Çok seviyorum...''

''N-N-N-N-N-N-N-N-N-N-N-N-N-N-EEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE?!?''

Ben..N-N-Ne..S-S-S-Söylemiştim?Yanaklarım yanıyordu...Kalbim duracaktı...Durumu d-düzeltmem..L-Lazımdı..

''Y-Y-Yani...A-Arkadaş o-olarak d-dattebasa!''

''...''

''Oyasuminasai!!''

''S-Sarada..''

Telefonu yüzüme kapamıştı...Ben...Çok aptalım dattebasa!Ama..Ben..Gerçekten...H-Hayır!Y-Yok öyle bir şey!Ben..Sarada'yı arkadaş olarak...Lafımı yine tamamlayamamıştım...Kapım çalındı...Giren Hima'ydı...''Onii-chan yemek haz-''

Hima'ya sarıldım..''O-Oni-chan?Bir şey mi oldu?''

''Himawari...Onii-chan'ın söylememesi gereken bir şey söyledi dattebasa..''

MİNNA DAYANAMADIM VE YAZDIM!SINAVIM İÇİN ŞANS DİLEYİN DATTEBASA!YB 20 KASIM DA GELECEK!