MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?

-BÖLÜM 52-

Gidecek miydim?O sonsuzluğa..Ölüme gidecek miydim?Bu hayatta..Ne yapmıştım peki?Ailemi memnun edebilmiş miydim?Sevdiğim kıza bunu itiraf edebildim mi?Küçük kardeşim için..İyi bir abi oldum mu peki?Babam benimle gurur duydu mu?Hayır!Ben..Onlara sadece acı verdim.Belki de ölmek..Daha iyi olacaktır.Ama..Ben ÖLMEK İSTEMİYORUM!

Bir ses duydum.Benim adımı sesleniyordu sanki..

''Boruto!Seni kurtaracağım!Ses ver!''

Bu ses..Çok tanıdık geliyordu.Bir erkek sesiydi.Bana huzur veren bir sesti..Bu sesi duyalı..Çok olmamıştı sanırım.Ona cevap vermeye çalıştım.Ama..Demir sanki iç organlarımı yerle bir etmişti.Yapabildiğim tek şey..Öksürmekti.Boğazım yanıyordu.Bu acı..Dayanılmazdı.Evet!Buradayım!Ben hayattayım!Beni kurtar!Lütfen..Bu sözleri söyleyemiyordum.Kolum sıkışmıştı.Hareket etmeye çalıştım..Pişman olmuştum.Çünkü çok acımıştı.Kötü sıkışmıştı.Duy beni!Yalvarıyorum!Konuşamıyorum bile!

''Çok az kaldı!Kaldıracağım!''

Yapamazsın..Beni kurtaramazsın!

Gözlerimi yumdum.Ölüm Meleği!Canımı alacaksan al artık.Acı çekmek istemiyorum...

''BORUTO!''

Dumandan sulanan  gözlerimi araladım.Bulanık bir görüntüydü.Kahverengi saçlar..Uzunlar..Beni çekip almaya çalışıyordu.Arabanın yanan bir parçası omzuna düştü.Hayır!Yapma..Sen de yaralanacaksın!Parçayı hızla attı ve beni çıkarmak için elinden geleni yapıyordu..Kahverengi saçlı..Bulanık gözlerimden anladığım tek şey buydu.Beni kucağına aldı.Ama kolum ..Çıkmıyordu..Çok kötü bir yere sıkışmıştı.Tahminimce..Araba birazdan patlayacaktı ve ikimizde ölecektik.Bu kol yüzünden..Onun ölmesini istemiyorum!Bana yardım etti!Olmuyor!Artık uğraşma kolum sıkıştı ve ikimiz de öleceğiz!Tepindim kendimi daha da çektim.Bana ''Yapma!Kolun!''

Umurumda değildi..Senin ölmene izin vermeyeceğim..Bırak beni!Lanet olsun!Konuşamıyorum!Boğazım..Konuşsam..Eğer konuşursam..Vücudumdaki tüm kanın ağzımdan fışkıracak gibi hissediyordum!Beni bırakmıyor,hala kolumu çıkarmaya çalışıyordu.Kınındaki kılıç..Dikkatimi çekti..Kullanabildiğim sağ elim ile yüzüne vurdum.Hareket ettim ve yere düştük.Süründüm...Kılıcı elime aldım..Ve buradan kurtulmamıza sağlayacak şeyi yaptım.

   Kolumu kestim...

Kahverengi saçlı adam kendisine geldiği an da..Bana dehşet içinde baktı..

Ah ben mi?

Artık tek bir kolum var..