MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?

-BÖLÜM 16-

Yatağımda...Öylesine...Sağa sola dönüp duruyordum...Yaşadığım olaylar sonucu raporluydum...Babam..İşi...Pek sık gelemiyordu...Sürekli e-mail atıyordu...Ama..Onları okumuyordum...Ben...Sözle...Değil...Gerçekten yanımda olmasını istiyorum...Salona gitmeye karar verdim...Bir ses ile irkildim.''Kaa-chan!İyi misin?!''Annem babamın ona aldığı en sevdiği kupası...Kırılmıştı..''Anne!Elini sürme!Kanayabilir!''

''Boruto...Bu kupayı...Yapıştırmalıyım!''

''Kaa-chan!Saçmalama!O kırıldı!''

''Olmaz..Bu kupa..Naruto-kun'un bana verdiği ilk hediyeydi...''

''Ama...''

Annem..Kırık parçaları önemsemiyordu...Eline aldı...''Kaa-chan!Elin!Kanıyor!Sana söylemiştim!''

''İyiyim canım...Bu kupa benim için çok değerli...Bu yüzden..Sorun değil.''

''Kaa-chan...''

Kırık parçaları dikkatlice çıkardık..Annem çok üzgün görünüyordu...Onun güzel yüzüne hüzün yakışmıyordu...''Anne...Biliyorum..Bu kupa senin için değerli...Ama babam yenisini alır...Bir kupa değil mi sonuçta?''

''Boruto...O kupa benim için çok değerli...Sevdiğin birisi tarafından verilen bir hediye...Paha biçilmezdir...Annen gerçekten çok dikkatsiz...''

''Hayır kaa-chan!Biraz dinlen lütfen...U-Uyu hatta!Benimle ilgileniyorsun ayrıca Himayla da...O da öğle uykusuna yattı...Ona katıl ''

''Ama kup-''

''Uyu dattebasa!''

''Hai hai...Arigattou Boruto...''

Annem için...Bu kupayı tamir edecektim..Odama geçtim...Çalışma masamdaki lambamı açtım..Gözlüklerimi taktım..Bazen böyle küçük ayrıntılı işlerle uğraşınca gözüm ağrıyordu.Şimdi....Burası...Hayır burası kötü kırımış dattebasa!

~~GECE GEÇ SAATLER~~

Az kaldı dattebasa!Şu parçayı da yapıştırırsam olacak....Ve....Lanet!Elim kesildi!Pes etmek yok!

~~SAAT 3.00~~

TAMADIR!BU TUTKAL BENİ ÇOK UĞRAŞTIRDI!AMA SONUNDA!

Sandalyeden kalkmaya çalıştım...Sanırım sandalye başında fazla oturmuştum...Omzum çok ağırıyordu...Hima'nın odasına gittim...Üstünü açmıştı.Üstünü örttüm ve alnına bir öpücük kondurdum...Kupayı...Annemin yatağının yanındaki küçük masaya bıraktım...Salona gittim...Soğuk bir şeyler içmek iyi gelebilirdi...Dolabın kapısını açtım...Aslında karnım açtı...Hazır ramen ısıtmak iyi bir fikir olabilirdi...Yağmur gerçekten şiddetli bastırıyordu...Büyük bir gürültü elimdeki ramenin düşmesine yetmişti...Birisi...Pencereye vuruyordu!Daha sonra kapıya vurmaya başladı...Bu bir hırsı olabilir miydi?!Ama bu çok saçma olurdu...Yani bir hırsız gizlice girmeye çalışır...Babam?Ama eve gelmezdi...İşleri çok yoğundu..Yani...Anahtarı olurdu..Bu şekilde kapı veya cama vurmazdı...Hızlıca odama koştum.Beysbol sopamı aldım...Kapıyı yavaşça açtım.

''SONUNDA DATT-''

''AL BAKALIM!PİS HIRSIZ!''

''D-DUR!''

Bu babamdı!Sopamı sert bir şekilde tutuyordu...Gözleri...Koyu kırmızıya bürünmüştü...İkinci kişilik!Ama neden?!Yoksa...Böyle bir saldırıya hazır olmayıp...Sinirlendiği için mi?!Korkmuştum..Babam kafasını sağa sola salladı...Gözleri eski rengini almıştı...''T-Tou-chan!''

''Boruto!Bunu neden yaptın dattebeyo!''

''T-Tou-chan...Bu sen misin?!''

''Boruto...Bu ne tuhaf bir soru?Tabi ki benim!Anahtarımı kaybettim...Bu gün erken gelmek istemiştim...Ama...Anahtarımı...Düşürdüm...Yağmur çok şiddetliydi dattebeyo!''

''T-Tou-chan...Ama...O an ki gözlerin...''

''Evet...Bazi ani ataklarda ortaya çıkıyor...Ama...Zamanla...Daha kısa sürüyor ve bazen etkisinden çıkıyorum...Üzgünüm...Seni korkuttum...''

''Tou-chan...Özür dilemesi gereken benim...Sana öylece saldırmam...''

''Sorun değil!Kim olsa korkar ve aynısını yapardı...Hem eğer...Eve gelen kişi ben olmasaydım...Yani gerçekten bir hırsız olsaydı...O zaman...Ne yapacağımı bilemezdim...Ya size bir şey olsaydı?!''

''Tou-chan!Saçmalama!O zaman...Ben o hırsızı bir güzel döverdim dattebasa!''

''Biliyorum...''

~~YAZAR~~

Küçük çocuk babasının kendisine sarılmasıyla şaşırır...''Oğlum...Üzgünüm...Sana çok fazla yük veriyorum...''

''Tou-chan!Yük değil!Ben de bu evin erkeğiyim!''

''Sağol...''

Boruto olanları babasına anlatır..Annesinin başına gelenleri...

''Tou-chan...Annem seni çok seviyor...''

''B-Biliyorum..Ben de onu çok seviyorum dattebeyo!''

''Bağırma tou-chan.''

''Gomen...''

''O parçaları toplarken...Elleri...Kesildi...O kupanın çok değerli olduğunu söyledi..Hatta ona verdiğin ilk hediyeymiş...Tou-chan hiç romantik değisin!İnsan kolye falan verir.''

''Aslında o kupayı annen beğenmişti...Onun için almak istemiştim...Yarı-zamanlı bir işe girmiştim...O zamanlarda...Yani ...Tecrübesizliğim yüzünden ikinci kişiliğim ile birçok insanın canını yaksamda...Sonunda o kupayı almayı başarmıştım.''

''Çok mu pahalıydı?''

''Evet...Ama ...Hediyeyi aldığım zaman...Yani annene verdiğim zaman...Annenin tepkisi...Çok güzeldi...Hala hatırlıyorum...Ama keşke...Bu denli üzülmeseymiş...Sanırım yatsak iyi olur...Ve Boruto...Tamir ettiğin için çok teşekkür ederim..Annen çok mutlu olacaktır...''

''Sorun değil!İyi geceler dattebasa!''
''Sana da....''

~~NARUTO~~

Hima-himem'i öptükten sonra yatak odasına girdim...Hinata..Her akşam beni beklediği için geç yatıyordu...Yanına uzandım...Onu kendime çektim ve sarıldım...''Hinata...Seni seviyorum..''

Saçlarını kokladım ve öptüm...O da sarılmama karşılık verdi...Kafasını yavaşça kaldırdı..''Hayatım...Hoşgeldin...''

''Evimdeyim...Hinata..Boruto kupayı onarmış...''

''G-Gerçekten mi?!''

''Hai...''

''N-Naruto-kun..Özür dilerim!Yanlışlıkla kırıldı!''

Yüzü...Kızarmıştı...Yıllar öncesinde olduğu gibi...''Hinata...Bizim aşkımız...Bir nesneyle ölçülemeyecek kadar büyük...''

''N-Naruto-kun?!''

Ona daha sıkı sarıldım ve alnından öptüm...''İyi geceler..''

''Sana da hayatım...''

MİNNA BAYA UZUN BİR YB OLDU YARIN YB GELMEYECEKTİR...ARTIK HAFTAYA GELİR!UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR!