MUTLULUK...GERÇEK MİDİR?

-BÖLÜM 45-

Rüzgar...Tenimi gıdıklıyor..Hissedebiliyorum..Ben..Yaşıyorum...

''B-Boruto!Sıkı tutun!''

Boruto...Sürekli o sümüklü..Ondan kurtulamayacağım sanırım.Neden?Neden kendime ait bir vücudum yok?Kendime ait bir hayatım..Neden bunlara sahip değilim?

''H-Hinata-nee!Boruto!''

Bu kızın sesi..Hatırlıyorum.Sümüklünün her şeyi..Şu an bana ait..İstersem onları..Öldürebiliri-

''Bunu yapma..''

Bu da neydi?!Zihnimde..Bir ses duydum..Sümüklü ya da Lover değildi ..İnce ve güzel bir sesti bu..

''Sen kimsin?!''

''Kim olduğum önemli değil Killer..Sen ona yardım edecektin değil mi?''

''Kapa çeneni!Kimsin!?''Meraklanmıştım..Daha önce böyle bir şey başıma gelmemişti.

''Killer...Kendini değersiz görme..Sen...Senin de duyguların var..Sen de üzülebiliyorsun değil mi?Acıyı..Hissedebiliyorsun.''Bu güzel sese kendimi kaptırmamak adına derin bir nefes aldım.

''Saçmalama..Ben gerçek değilim.Ben..Bir gölgeyim..Eğer sümüklü..Bir güneşse..Ben onun gölgesiyim sadece..''

''Belki de..Ama..İnanıyorum..Sen kötü biri değilsin.''

''Bunu nasıl söyleyebilirsin?!4 kişiyi öldü-''

''Ama...Öldürdüğün kişiler..Kötü insanlardı..Hepsi ''ona''zarar vermeye çalışan insanlardı.Sen onu korudun.''

''Ben..Kimseyi korumadım!Umurumda değil o aptal!''Bu da neydi!?Bu ses vücudumun her yerini sarmıştı ..Bir sarmaşığa dolanmıştım sanki..

Gözlerimi kıpraştırdım..Bu tuhaftı..Normalde böyle hissetmezdim..Konuşmak bana göre değildi.Başımda bir el hissetim..Bir el?Arkamda kimse yoktu..Kafamı yukarı kaldırdım..İşte..O zaman gördüm onu..Beyaz bir ışık süzmesi.Eli..Bir tüy kadar hafifti..Yanaklarıma dokunmaya başladı..Ve yere indi..Beyaz ışıklar azalmaya başladı...Yüzü..Yüzünü görebilmiştim sonunda..Kahverengi..Uzun saçları vardı..Dalgalıydı..Gözleri içinde bolca yeşil olan elaydı..Sanki..Gözlerinde kaybolmuştum..Beni..Bambaşka diyarlara götürmüştü...Ondan uzaklaştım ve elimi yanağıma koydum.

''Sen ...Nasıl bir varlıksın?!''Yanıma yaklaşmaya devam ediyordu..Gülümsedi..

''Benim adım  Athena...''

''Athena?''

''4.kişilik.''

''4.Kişilik mi?''Baş edecek birisi daha çıkmıştı..

''Ben Boruto'nun..Güçlü kişiliğiyim.Onun iyi yönlerini barındıran bir kişiliğim..Sanatsal,  zeki tarafını  ve daha birçok özelliği daha..Bunu ileri de göreceksin..''

''Bu çok saçma..Neden bunun için yeni bir kişilik oluşsun!Hem de bir  kız!''

''Nasıl..Nasıl kin,öfke ve nefret için sen doğduysan..Ben de doğdum Killer..''

''Neden buradasın peki!?''

''Bilmiyorum..''Sesini güzel bulduğum kişilik tekrar gülümsedi..Bu gülümsemesi içtendi..Bana sarıldı...Ve fısıldadı;

''Sahibimizi kurtar.''

|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

''Ne?!''Kendime gelmiştim..Sarsıntı  devam ediyordu.Gözlerimi açtım..Onu gördüm..Lanet hortumu..Her yeri yerle bir eden saçmalık!Ayağa kalkmaya çabaladım..Zor da olsa kalkabildim..Sümüklü'nün annesi ve sevgilisi sandığım kız korkuyla bana bakıyorlardı..Onları sığınağa doğru ittim ve kapıyı kapattım.

''Buradan çıkmayın.Burasının iç yapısı sağlam gibi..Benim gitmem gerekiyor.''Kapı sadece dışarıdan açılıyordu ,hortumun şiddetinden açılmıştı ama şu an hortum durmuş gibi gözüküyordu..Kapıyı tüm gücümle ittim ve kapandı.Bunu açabilecek kişi sümüklünün kız kardeşini iyileştirmeye giden kadın olmalıydı.Burası artık onlar için güvenli olurdu.İkisi de kapıya vuruyordu.Açmaya çalışıyordular.Buna izin veremezdim.Eğer çıkarlarsa bulunabilir ve ölürlerdi.Burası onlar için iyi bir yerdi.Cebimden çıkardığım tabancaya baktım.Küçük bir tabancaydı.Yanımda bulunması için almıştım.Pompalı silahım içeride kalmış olmalıydı.Sorun değildi.Onların yanında da bulunmalıydı.Bir şok tabancasıydı.Arka cebime geri soktum ve oradan uzaklaştım..Her yer de ölü bedenler vardı..Kafama bir şey düşmüştü.Soğuk bir şeydi..Nemliydi ayrıca..Alnımdan süzülen kızıl sıvıyı görünce anladım..Bu bir insanın eliydi...Evet..Hortum insanları tamamen yutmuştu. ..Başımda ki kanlı eli yere attım ve alnımı temizlemeye çalıştım.Başarılı olamamıştım.Bunu önemsemedim.Aklım o kızdaydı..Bir kişiliğin daha olması..Ah..Neden sadece ben yokum..Aptal düşünceleri kafamdan attım ve daha da hızlı koşmaya başladım..Karnım ve omzum ağrıyordu..O lanet yaralar hala geçmemişti..Bu da bir şanssızlıktı...Bunları önemsemek ve başımı ağrıtacağıma Madara'yı nasıl bulacağımı düşünmek daha mantıklı olurdu..Lanet Athena...Bir de seninle uğraşacağız..