Είμαι στον δρόμο για το σούπερ μάρκετ ευτυχώς δεν είναι πολύ μακριά. Μπαίνω μέσα και πάω στους διαδρόμους με τα ζυμαρικά. Ετσι γράφει η λίστα πρώτα πρώτα. Παίρνω τα υλικά που μου ζητάει η μαμά μου και μετά πηγαίνω να πάρω και τα υπόλοιπα.
Φτάνω στο ταμείο.Μπροστα μου αντικρίζω εκείνο το ξανθό γαλανομάτη που είδα εχθές μαζί με τον Χαρρυ στο μπαρ. Δεν τον χαιρετάω επειδή δεν τον ξέρω φυσικά. Γυρισε πίσω και με είδε, γουρλώνει τα μάτια του και γυρνάει γρήγορα μπροστά. Γιατι γουρλώνει τα μάτια του έκανα κάτι; Είμαι χάλια; Τι στο καλό;
Βγαίνω από το σουπερμάρκετ και μπροστά μου βλέπω ένα μαύρο πολύ ακριβο αυτοκίνητο.Μου αρεσουν πολύ τα αυτοκίνητα, πάντα τα παρατηρούσα με προσοχη, ειδικά αυτά τα ακριβά.
Στην θέση του οδηγού είναι ο... ο Χαρρυ; Και δίπλα του πλέον ο ξανθός φίλος του. Με κοιτάν και οι δύο. Προχωράω δίπλα τους με αυτοπεποίθηση και την στιγμή που περνάω την πόρτα το παράθυρο κατεβαίνει ...
«Ψψψ κούκλα, ξανάσυναντιομαστε..» Ακούω την βαριά φωνή του.
Θέλω να γυρίσω αλλά το σώμα μου δεν ακολουθεί. Τότε ακούγεται άλλη μια φωνή.
«Δεν με ακους Ε;» Συνεχίζει.
Γύρισα και τον κοίταξα.Πλησιασα την πόρτα.«Γεια σου και σε εσένα.»
Του λέω με ένα χαμόγελο.Το χαμόγελο του μεγαλώνει και εμφανίζονται τα λακακια του.
«Θες να σε πάμε κάπου;» Ρώτησε.
«Οχι ευχαριστώ. Προτιμώ να περπατήσω. »
«Σιγουρα;» Επιμένει.
«Ναι θέλω να περπατήσω. » Του ρίχνω ένα σοβαρό βλέμμα.
«Ενταξει όπως θες.» Μου λέει.
Αν και δεν το ξέρω σχεδόν καθόλου μου τράβηξε πολύ το ενδιαφέρον η εμφάνιση του, που είναι το πρώτο πράγμα που βλέπουμε σε κάποιον. Γι αυτό και ασχολούμαι μαζί του. Θα ήθελα να τον γνωρίσω. Δεν ξέρω, μου βγάζει κάτι ωραίο...
«Γειαα» Τον χαιρετάω, καθώς ταυτόχρονα επιταχύνω σε μεγάλο βαθμό το βηματισμό μου και απομακρύνομαι.
«Μισό περίμενε.» Με φωνάζει και γυρνάω να τον αντικρίσω.
«Μου δίνεις το νούμερο σου;» Με ρωτάει με ένα χαμόγελο σχηματισμένο στα χείλη του.
«Χμμ, δωσε μου το κινητό σου να σου το γράψω»
Λέω με υφάκι. Αυτό θα έχει πλάκα τελικά. Άρα θα τον ξαναδώ.Και αν μου ζητήσει να βγούμε; Ωχ Θεέ μου αυτό είναι υπέροχο! Μόνο που... έχω καιρό να φυσικά...
Μου δίνει το τηλέφωνο του και πληκτρολογώ τον αριθμό μου. Και του το δίνω.
«Σε ευχαριστώ, τα λεμε όμορφη»
μου λέει και μου κλείνει το μάτι.Τον χαιρετάω και φεύγω, ακολουθώντας τον δρόμο του γυρισμού.
...
Μόλις φτάνω σπίτι, τακτοποιησα με την μητέρα μου τα ψώνια και μετά κάθισα στον καναπέ.
«Σοφακι μου θέλω να σου ανακοινώσω κάτι..» Μου λέει η μαμά μου.
Αυτές οι ανακοινώσεις της με τρομάζουν κάθε φορά... Την τελευταία φορά δεν ήταν καλή.
«Πες μου μαμά.» Της λέω.
«Ολο αυτόν τον καιρό, δηλαδή αυτές τις δυο τρεις βδομάδες που μένουμε εδώ, γνώρισα έναν άνδρα. Μου αρέσει πολύ και του αρέσω από ότι κατάλαβα, και να...» Κάνει μια παύση.
«Εχετε σχέση;» Την ρωτάω χαρούμενη.
Χαίρομαι τόσο πολύ για αυτήν. Μακάρι αυτός ο κάποιος να είναι καλός και να κρατήσει όλο αυτό, γιατί της αξίζει να είναι ευτυχισμένη. Έχει περάσει τόσα πολλά με τον μπαμπά... τα μεθύσια του και οι τρελές του που πραγματικά της αξίζει όλο αυτό να είναι κάτι καλό.
Ακόμα δεν τακτοποιηθηκαμε καλά καλα και τσουππ, η μαμά μου κατευθείαν. :')
«Εμμ ναι... Ξέρω πως νιώθεις για αυτό... και-»
«Θελω να τον γνωρίσω.» Της απαντώ και ένα τεράστιο χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη μου.
«Κοιτα είναι νωρίς ακόμη δεν είναι κάτι σοβαρό..»
«Δεν πειράζει μαμά. Πες του να έρθει από εδώ! »
«Μμ.. καλά θα δω τι μπορώ να κάνω.»
«Ωραία, χαίρομαι πολύ! »
Με αγκάλιασε και σηκώθηκε να πάει να ξαπλώσει. Εγώ άνοιξα την τηλεόραση, με την ελπίδα να βρω κάτι καλό να σκοτώσω τον χρόνο μου.
Βαριέμαι την ζωή μου εδώ.Μου λείπουν όλοι οι φίλοι μου.Δεν έχω τι να κάνω. Δεν ξέρω κανέναν σχεδόν εδώ, εκτός από την Ελένη, την κοπέλα που έκανα και μικρή παρέα την οποία δεν έχει τύχει να δω ακόμη, τον Θείο μου και τον Χαρρυ. Με την Ελένη, δεν έχουμε πολλά κοινά και γενικώς δεν νιώθω άνετα με αυτήν, όσο ένιωθα με τους άλλους. Όταν μετακόμισα είχαμε κρατήσει επαφή, μιλούσαμε αρκετα αλλά δεν συγκρίνεται καθόλου η σχέση μας με αυτή που είχα με τα άλλα παιδιά. Τουλαχιστον θα έρθει ο Τζον την Δευτέρα και όλα καλά:)
YOU ARE READING
My step brother H.S (Υπό Διόρθωση) #Wattys2019BC
FanfictionΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ (ΜΗ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΩΡΑ, ΚΑΝΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ) Γεια. Είμαι η Σοφία.Ειμαι δεκαεπτά και οι γονείς μου αυτόν τον καιρό χωρίζουν, από ότι έχω καταλάβει.Ο κολλητός μου, ο Τζον, τον έχω γνωρίσει από το δημοτικό και είναι πάντα εδώ όταν...