My step brother H.S (Υπό Διόρθωση) #Wattys2019BC

Chapter 52

Έχουμε γυρίσει πλέον σπίτι. Ο Χαρρυ όπως ξέρετε μένει μαζι μας λόγω των γονιών μας. Έχω βάλει στόχο στον εαυτό μου να βοηθήσω τον Χαρρυ να γιατρεύει. Καθίσαμε στην Ελλάδα μια μέρα μετά από όταν βγήκε από το νοσοκομείο ψάχνοντας τον Τζον αλλά δεν τον βρήκα. Του χρωστάω κάποιες εξηγήσεις. Και πφφ απλώς δεν ήθελα να το μάθει με αυτόν τον τρόπο. Σήμερα έχουμε κανονίσει με τον Χαρρυ να βγούμε στο μπαρ εδώ. Οι δυο μας. Αυτή τη στιγμή τρώμε μεσημεριανό. Οι υπόλοιποι μιλάνε μεταξύ τους, εκτός από εμένα που είμαι στον κόσμο μου, σκέφτομαι τα δικά μου. Μήπως άραγε πρέπει να μάθουν οι γονείς μας για την κρυφή μας σχέση; Μπα οχι.. θα προσπαθήσουν να μας χωρίσουν. Γαμώτο γιατί τα σκέφτομαι όλα αυτά και απλά δεν ζω την ηλίθια ζωή μου; Από μικρή έτσι κάνω. Αναλύω τα πάντα χωρίς να βγαζω κάποιο νόημα. Λοιπόν τέλος η σκέψεις.

Προσπαθώ να συγκεντρωθώ στην συζήτηση των υπολοίπων.
Α-Ναι ναι, φυσικά. Οπου θέλετε θα πάμε.
Μ-Τι είναι αυτά που λες Αντρέα; Δεν είναι αυτοί καιροί για διακοπές..
Α-Μια φορά έρχονται τα Χριστούγεννα τον χρόνο και θέλω να τα περάσουμε όλοι μαζί! Θα αποφασίσουμε μέχρι και τον επόμενο μήνα που θα πάμε επειδή πλησιάζουν και πρέπει να κάνουμε από νωρίς κράτηση εισιτηρίων.

Το είχα ξεχάσει τελείως. Όντως σε δύο περίπου μήνες θα είχαμε Χριστούγεννα. Μήπως να έλεγα την μαμά να πάμε στην Ελλάδα;

Σ-Μια καλή ιδέα θα ήταν να πάμε στην Ελλάδα για τα Χριστούγεννα.
Μ-Τι λες βρε κορίτσι μου, τόσα χρόνια σε αυτό το χάος και θες να ξανά πάμε; Δεν το βαρέθηκες;
Σ-Μαμα όχι! Εγώ εκείνο το μέρος αγαπώ! Εκεί μεγάλωσα! Εκεί είναι όλοι οι φίλοι μου! Γι αυτό θέλω να πάω εκεί!
Α-Μαιρή.. η Σοφία εχει-
Μ-Δεν πρόκειται να ξαναπαω εγώ στην Ελλάδα, που να με παρακαλάτε!
Α-Μαιρη, μηπως να-
Μ-Δεν ακούω κουβέντα!
Σ-Τα νεύρα σου αλλού μαμά!
Σηκώνομαι απότομα και τρέχω στο δωμάτιο μου. Δάκρυα αρχίζουν σιγά σιγά να κάνουν την εμφάνιση τους. Γιατί όμως κλαίω; Η μαμά μου δεν θέλει να πάει εγώ όμως θέλω! Και θα το κάνω. Αν εκείνη έχει το πρόβλημα με την Ελλάδα ας μην ξαναπάει δεν την πίεσε και κανένας!

Η πόρτα ανοίγει και μέσα μπαίνει ο Χαρρυ αναστατομενος.
Χ-Εισαι εντάξει;
Σ-Με βλέπεις να είμαι καλά;
Χ-Ωω.. εε συγγνώμη.
Σκύβει το κεφάλι του.
Σ-Οχι οχι. Εγώ συγγνώμη. σου μίλησα απότομα και δεν το ήθελα. Αυτή η ηλίθια φταίει!
Χ-Μην την λες έτσι, σε αγαπάει. Αυτή σε μεγάλωσε τόσα χρόνια.
Σ-Και αυτό λέγεται υποστήριξη τώρα; Άσε μας και εσύ Ρε Χαρρυ!
Χ- Όπως θέλεις. Μην μου ζητήσεις όμως να σε ξανά βοηθήσω. Μέχρι εδώ!
Σηκώνεται μες τα νεύρα, βγαίνει έξω και κλείνει την πόρτα με τόση δύναμη, που νόμιζα πως θα γκρεμιστεί ο τοίχος. Μετά από λίγα δεύτερα ακούστηκαν φωνές από μέσα. Μην μου πεις ότι τα έβαλε και μαζί του! Δεν θα τα πάμε καλά! Καθόλου καλά!