My step brother H.S (Υπό Διόρθωση) #Wattys2019BC

Chapter 60

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ομγ μπορεί να είμαι έγκυος. Όχι γαμώτο όχι. Δεν είμαι έτοιμη γι αυτό. Καλύτερα να πάω να πάρω ένα τεστ το απόγευμα να το ελέγξω. Σήμερα, Σάββατο. Όλοι κοιμούνται εκτός του Χαρρυ που λείπει, και εμένα που σκέφτομαι. Λες να το κατάλαβε και να θύμωσε; Και εγώ τι να κάνω; Μήπως να το ρίξω; Αφού κανείς μας δεν είναι έτοιμος γι αυτό. Η μαμά μου; Η μαμά μου πως θα αντιδράσει; Ακόμη δεν έχω καν ενηλικιωθεί. Ποιος θα είναι ο πατέρας; Οι γονείς μας δεν ξέρουν πως εμείς...Γαμώτο τόσα προβλήματα. Και πως να έμεινα έγκυος; Αφού παίρναμε προφυλάξεις. Ας μην συμβαίνει. Για το καλό όλων. Αν το κρατήσω; Ποιος θα με βοηθήσει να το μεγαλώσω; Ο Χαρρυ θα με παρατήσει. Είμαι σίγουρη. Κανείς δεν θέλει αυτό το μωρό. Πρέπει να κάνω το τεστ επειγόντως. Σηκώνομαι και πάω στην κουζίνα, κάνω αθόρυβα ένα μικρό πρωινό, βαζοντας μέσα σε ένα μπολ λίγα δημητριακά και φρέσκο κρύο γάλα, σε ένα δίσκο και το πηγαίνω στο δωμάτιο μου. Το τοποθετώ συ γραφείο και κάθομαι δίπλα. Τρώω κάπως βιαστικά θα έλεγα το φαγητό μου και περνάω την ώρα μου διαβάζοντας. Έχω παραμελήσει λίγο έως παρά πολύ το διάβασμα τον τελευταίο καιρό. Βασικά, από τότε που γνώρισα -ερωτεύτηκα δηλαδή- Τον Χαρρυ. Έχει πραγματικά αλλάξει όλη μου την ζωή. Να ορίστε, μέχρι και τώρα στην Γλώσσα εγώ σκέφτομαι του Χαρρυ ας πούμε. Προσπαθώ να συγκεντρωθώ.

2 ώρες μετά :
(Χτυπάει η πόρτα)
«Καλημέρα, να περάσω; »
«Ναι μαμά.»
Ανοίγει την πόρτα, το βλέμμα της πέφτει πάνω μου και ύστερα ψάχνει όλο το δωμάτιο. Όχι μαμά ο χαρρυ δεν είναι εδώ.
«Καλημερα, Ο Χαρρυ; » μου λέει με ένα ψεύτικο χαμόγελο στο πρόσωπο που μπορώ να καταλάβω από χιλιόμετρα μακριά.
«Είχε κάτι δουλειές θα επιστρέψει όπου νάνε. » Λέω δήθεν πως ξέρω.
«Αα εντάξει. Είσαι εντάξει; Σε βλέπω κάπως... Αφηρημένη. Σε απασχολεί κάτι;»
«Όχι.. Οχι, μαμά είμαι καλά. Σε ευχαριστώ πάντως. »
«Εντάξει. Να πηγαίνω. »
Λέει και κλείνει την πόρτα πίσω της. Ας συνεχίσω να σκέφτομαι τον Χαρρυ.. εννοώ να διαβάσω Γλώσσα .