Prinses van sneeuw en duisternis

23

Zijn voetstappen klinken veel te luid in mijn oren als hij naar mij toe loopt. Hij heeft zijn handen achter zijn rug gevouwen en loopt nu geamuseerd op me af. Hij doet me nog het meest denken aan een of andere rijke kwal. 'Natuurlijk wil je jouw vriendje veilig houden.' Geen vraag. Ook niet iets dat bevestiging nodig heeft. Maar toch ga ik er tegenin.
'Hij is mijn vriendje niet, mocht het je nog interesseren.' Hij grijnst. 'Ben je met me aan het flirten soms?' Ik voel mijn wangen rood worden, maar ik beantwoord de vraag toch. 'Nee. En bovendien, dat hij mijn vriendje niet is, betekent niet dat een ander dat wel is.' Wat bezielt me? Ik ga toch niet met hem over de loop van mijn leven discussiëren?  
Zijn blik is op het raam gericht als hij de vraag stelt. 'Roderick is zijn naam, toch? Ik heb veel over hem gehoord.' Weer grijnst hij naar me. Een roofdierachtige grijns die me rillingen bezorgt. Hij lijkt nog het meest op een hyena. 'Waarom?' vraagt hij dan, compleet serieus. Geen grijns, geen gelach. Alleen maar een vraag. Alsnog zet ik een paar stappen achteruit.
'Waarom wat?' vraag ik, zodat ik nog niet hoef te antwoorden. 'Je weet wat ik bedoel.' luidt zijn korte antwoord. 'Ga weg.' antwoord ik dan. Hij kijkt me verbaasd aan. Waarschijnlijk niet gewend dat mensen tegen hem in gaan. Alleen dan glimlacht hij weer. Hij moet eens stoppen met glimlachen.
'Ik wens eerst een antwoord op mijn vraag.' Zijn mantel ruist om hem heen als hij mijn kant weer op komt. Hij stopt slechts twee passen voor mijn neus. Ik loop naar achteren, alleen maar om te ontdekken dat daar een muur staat.
'Beloof je om dan weg te gaan?' Herfst denkt even over het antwoord na, maar knikt dan zelfverzekerd. 'Ik hou van hem.' fluister ik en hij begint weer met grijnzen. Het is werkelijk wonderbaarlijk voor hoeveel vragen één enkele grijns kan zorgen. 'Goed.' zegt hij terwijl hij even langs mijn wang strijkt. Dan draait hij zich om. Zijn mantel wappert zorgeloos achter hem aan. Ikzelf blijf bewegingsloos staan in de kamer, terwijl mijn hoofd op volle toeren draait. De vraag "Wat wekt meer vragen op; een antwoord of een grijns?" is nog de minst belangrijke die in mijn hoofd huist.