Sokak Dövüşü

Bölüm 11 - Okuldan Kaçış

MULTİDEKİ EMRE.
İYİ OKUMALAR :)

Tamam Emre konuşalım seninle. Anlatacağım her şeyi. "

Ama şu hır gür içinde konuşamazdım.
Kerem ve arkadaşlarının yanına gittim. Bugün onlarla takılamayacağımı söyledim. Bozuldular biraz ama Emre'ye zaman ayırmalıydım.

Emre kendi kaskını bana verdi ben de takıp motorunun arkasına atladım.

Biraz okuldan uzaklaşıp bir çocuk parkında durduk.

İki salıncağa oturduk ve ben önce aramızda kalacağına dair yemin ettirip daha sonra her şeyi anlattım. Emre bir süre durdu.

"Deniz, bende şu an her şey oturdu. Belli ki Banu Kereme aşık. Ve malesef İpek de bana hala aşık. "

"Hala mı??"

"Evet yıllar önce böyle bir şeylerden bahsetmişti. Ama ben onu hiç öyle görmüyordum. O da bir süre sonra bu durumu anladığını, kendisinin de yanıldığını bizim aslında arkadaş olmamız gerektiğini düşündüğünü söylemişti... Meğer yalanmış. Meğer bunca zaman... "

"Peki ya Büşra?"

"Ben de bilemiyorum. Büşra saf bir kızdır İpekin onu kullandığını anlamamış bile olabilir. Ama bilemiyoum tabi. " Dedi uzaklara bakarak.

Bir an öylece durduk her şey çok belirsiz ve tuhaftı. Kendimi uzayda boş boş sallanıyor gibi hissediyordum. Elimi ceketimin cebine atıp bir sigara çıkardım.

"Deniz sen sigara mı içiyorsun?"

Gözlerimi devirdim "Herhalde yani süt kuzusu mu sandın beni?"

"Ne alakası var bunun?"

"Neyse Emre uzatmayalım."

****

Emre beni motorla evin yakınına bırakmıştı ben de eve yürüyordum. Evimizi çerçeveleyen duvarların üzerinden içeri bakan bir adam gördüm.

Yavaşça yaklaştım. Adam içerinin fotoğraflarını çekmeye çalışıyordu.

"Şş ne yaptığını sanıyorsun?!" dedim.

Adam beni görünce kaçmak için aşağı atladı. Bense refleks olarak önünü kestim.

Yüzünde maske vardı ama gözleri tanıdık değildi.

Adam bir an durdu sonra üzerime atlayıp beni yere yapıştırdı. Sağlam bir tokat attı. Ben de çığlık atarak ona saldırmaya başladım. Ama çok güçlüydü. Çığlık seslerime birilerinin geleceğini anlayınca beni bıraktı ve koşar adım uzaklaştı.

Her zaman kapımızda duran bekçi yanıma geldi

"İyi misiniz efendim?"

"Beni bırak koş onu yakala!"

*****

"Başka bir şey görmediğine emin misin?"

"Evet dedim ya maske takıyordu."

Salonda oturmuş babama olanları anlatmaya çalışıyordum.

Babam duyduğunda zannettiğimden çok daha fazla gerilmişti. Sürekli elinde telefonla bir şeyler yapıyordu. 

"Şimdi odama çıkabilir miyim?"

"Çık. Ama artık daha dikkatli olmanı istiyorum. Okuldan eve evden okula."