Sokak Dövüşü

Bölüm 32 - Küllerden Doğmak

HERKESE SELAM

Gecenin bi yarısı yayınlıyorum sabah süprizi olarak görürsünüz sevinirsiniz umarım :))

MULTİDE SONER HOCA VAR.

!!!!!Beğendiniz mi yorum atın ama hemen şimdi başlamadan atmalısınız !!!!

Çünkü bölüm sonunda başka şeyler hakkında yorum yapmak isteyeceksiniz ahdagshbdhdjdj

İYİ OKUMALAR :)

Asya'nın yeni tedavisine başlayalı 3 gün olmuştu. Doktorun dediklerinden anladığım kadarıyla bu son şansımızdı. Küçük bedeni daha fazla yorulmaya katlanamazdı. Ama elimizden dua etmekten başka bir şey gelmiyordu. Bu yüzden hepimiz durgun ve hüzünlüydük.

Bugün okulu ekmiştim. Daha doğrusu 3ümüz de ekmiştik. Çünkü Halil'in planlayıp durduğu turnuvası başlıyordu. Ben de ona dövüşmek için verdiğim sözü yerine getirecektim. Belki o gün karşıma Akın çıkmasaydı tekrar dövüşmem gerekmeyecekti. Ama olan olmuştu işte.

Ben gündüzden Soner Hoca'nın yanına gitmiştim. Ali ve Emre ile ise akşama doğru dövüşeceğimiz depoda buluşacaktım. Orada çalışmak yerine kendi hocamla çalışmayı tercih ederdim.

"Çekirge bugün ayrı bi azim var sende."

Artık antrenmanlarda neredeyse hiç zorlanmıyordum. Ağrılı ve zorlu dönemler geçmişti. Dövüşmek benim için çok kolaydı artık.

"Antrenman kafamı dağıtıyor güzel. "

Soner hocadan gelen son yumruktan da sıyrılınca hoca yeter dercesine bir işaret yapıp ipte asılı duran havlusunu çekip yüzünü sildi.

Ben de birkaç yudum su içmek için köşeme çekildim.

"Kafanda dağılacak ne varmış bakayım?"

"Ahaha çok şey hocam ama anlatması kolay değil. "

"Sen biraz anlat ben kolay anlayan insanlardanımdır. Annenle mi ilgili?"

Gerildim ve ringin iplerine yaslandım. Ona kendimle ilgili pek çok şey anlatmıştım. O da kendisiyle ilgili minik şeyler anlatırdı ama daha çok kitaplardan ve hayatla ilgili genel şeylerden bahseden tiplerdendi.

"Hayır öyle bir şey değil hocam. Dağınık sorular. Kan bağı her zaman birincil öncelik midir sizce?"

"Hımmm her zaman değildir. Genelleme yapmak zor. " dedi biraz daha açıkla der gibi tek kaşını havaya kaldırıp.

"Kendi ailenizden birinin kötü şeyler yaptığımı bilseniz onu durdurmak için ona zarar vermeyi göze alır mısınız?"

Ellerini kirli sakallarında gezdirdi. "Zor bir durum ama sanırım yapardım. Çünkü benim kanımdansa üzerimde sorumluluk hissederdim. En çok benim görevimmiş gibi gelirdi. "

"Haklısınız." dedim ellerimi saçlarıma götürürken. Sonra sessizce tekrarladım. "Haklısınız."

"Neşeli bir kızsın Deniz. Ama bir o kadar da sessizsin. Hatta sana doğrudan söyleyeyim çocuk, gözlerin dertli bakıyor. Biliyorum dile kolay yapması zor ama bana güvenebilirsin. Bu ihtiyar kurdun da hayata dair bildiği bir şeyler var. "

Gülümsedim. "Size güveniyorum. Ama siz de pek konuşkan değilsiniz hani?"

Bu defa o gülümsedi. "Anlatacak pek bir şeyim yok ki. Spor salonu işleten yalnız bir adamım. Spor yapar, kitap okurum, hayat böyle geçer. "