Değişti hayat , değişti insanlar , değişti ülke. Kimse birbirine laf geçiremez oldu herkes birden bire dostuna düşman oldu. İhanet miydi bunun sebebi yoksa sevgisizlik mi bilinmez ama saygı denen birşey kalmadı insanlarda. Durduk yere laf çarpıp birbirine , durduk yere kavga eder olduk . Kimisinin derdi tanınmak kimisininse yalnız kalmaktı. Yani değişti devir. Ceza nedir bilinmez , suç ise en çok işlenen eylem oldu . Değişti nesil . Eskiden yoktu telefon , televizyon , internet ne yapıyordu insanlar ? Eskiden yoktu kavga dövüş , barış içinde yaşardık bu vatanda. Çok mu gördüler acep kardeşliği , çok mu büyüttüler acep kalleşliği.
Değiştim ben.
Ağlamazdım eskiden bu kadar , akmazdı gözyaşım , sayardı herkes beni. Lâkin dik durdum ben hep , eğmedim başımı önüme , söz geçirmedim kadere. Sevmezdim eskiden bu kadar , bir vakitlik hoşlantı der geçerdim. Lâkin şimdi ölümüne âşıkmışım gibi geliyor. Her an yanımda olsun istiyorum . Belki çok bağlandım ben ona belki de çok çabuk girdi kanıma . Kızmadım ben kimseye , kızamadım. Alttan aldım herkesi ve herşeyi ama çektim ceremesini. Lâkin solmadı çiçeklerim , her kötü günümde iyi baktım onlara ben , izin vermedim ölmelerine . Insan çiçege benzer , ne kadar ilgi gösterirsen o kadar sever seni. Kullanamazsın insanları , atamazsın bir kenara ne kadar kırsalarda seni . Insanları gözünde büyütme , ne kadar üstüne çıksalar da sen ASLA VAZGEÇME!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İzan
PoetryBir düşün arkadaş, insanlar ne ister ne bekler ne diler senden, ne ile memnun edersin bazılarını ne kadar nefret ettirirsin kendinden çorbana kaşık atanları ? Düşün, düşün ki birşeylerin farkına var düşün ki hayatının anlamına var. Bir düşün ne haya...
