Bu gece aysarım da tam yarımda dirildim, uykusuzluk vururken hep yanımda dirildin, öldürmüşken Kasım'ın son gününde Kış yanında dirildi, hissetmesen de aylarca sen tıkadın beni, ben hissetmeden de yıllarca sevebilirdim seni. Dönebilirdim ölebilirdim de, özleyip bir kaşık su da boğulabilirdim de, görmeyip körlüğünden yanabilirdim hatta sönebilirdim de. Malum kış kapıda, dış kapının mandalı gibiyim lâkin sallanırım aklında, oturdum sonsuzluk parkına bıraktım üşütmeyi bedeni de aklı da, hayatım bir sepette hayallerim sandıkta, yine umutlara kaldık bak.
Basmaya kıyamam birkaç santim yüksekte ki kar tanesine, dudakları bal körüm ben hala gözlerinde ki kış sahnesine, uslu bir konuktum oysa ki, söyle aklında mıyım yoksa kalbinde ki mi, anlat yoksan hiçbiri mi? Sen noksan, ben hiçbiriyim, yoksa aşkın kibri miyim?
Bilmiyorum, zaten bilemedim de hiçbir zaman, nasıl sağlam mı hala kimseye dokundurmadığın yaman, çelişkisi bir dert görmesin elletme sakın ha, ne bana ne de bir başkasına. Kaybolmuşken yağmuruyla kalbinin ormanında, tam bulmuşken hayalini kışın ortasında, sorumsuz bir insanım ama sorunsuz değiliz ya sonuçta, haydi konuş benimle ne çıkar bu sonuçtan?
Sobanın üstünde kaynayan bir çay gibiydi aşk, kışın ısıtır yazın bunaltır biz hep kışı yaşayalım somurtma.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İzan
PoetryBir düşün arkadaş, insanlar ne ister ne bekler ne diler senden, ne ile memnun edersin bazılarını ne kadar nefret ettirirsin kendinden çorbana kaşık atanları ? Düşün, düşün ki birşeylerin farkına var düşün ki hayatının anlamına var. Bir düşün ne haya...
