Yazıyorum da sanki boşa, bilmiyorum yazdıklarım gider mi hoşa, ve bendim yine o köhne sokakları koşan, ve sendin yine çıkaran umutları boşa. Doldursana benimle kalbini, sen en büyük aşkların belası ve katili, boşta gezer kalp hani nerde sahibi, tutup götürsün şu kışı önümden, yufka yürekli bir kadın mı yoksa bakışları sert ama tatlı bir kız mı umutların sahibi, vazgeç dediler bana şöyle bir bakış attım dedim ki "sahi mi?", ödünç verilen kalpler kırılır çoğu zaman ne aptal bir zalimim, bile bile yaktım yüreğimi sana vererek, şimdi aval aval bakarım denizine köhne sahilin.
Lüzumu yoktu belki de dertlere tasa koyan karanlığa, her nefeste her verişte serzenişte kalp damarları boğar, sen incisin kirletme kendini yoksa nefret duyar doğa, eşi benzeri yok parlaklığının gözlerimi kör edip karanlığa boğan. Zamanla geçer dediler benim aşkımı bilmeden, zamanla geçer dediler yılları eklemeden, madem zamanı biliyorlardı keşke söyleselerdi ne zaman biter şu beklemeler, ne zaman diner şu gel demeler.
Aşkın kâfiyesiz kifâyetsizse bâriz gözleri nemli yazarı, bu kez sende gel martılara simidi beraber atalım, bir kez ben gideyim bu kez sen ol nefretin sahi yazarı, ben şair olmasam da her şiirimde gözlerinde ki sahili yazarım. Manzarası leş götürür şu şehrin her kenarı karanlık boğar, bir köşede dert çekerken içine sükunet doğar, cesaretin esareti yoluma seni katan, ve batan yine ben longaza düşün, rotası umut olan bi kaptan
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İzan
PoetryBir düşün arkadaş, insanlar ne ister ne bekler ne diler senden, ne ile memnun edersin bazılarını ne kadar nefret ettirirsin kendinden çorbana kaşık atanları ? Düşün, düşün ki birşeylerin farkına var düşün ki hayatının anlamına var. Bir düşün ne haya...
