Olgunluğum bilgilerimden değil, bilemeyip sonradan öğrendiklerimdendir. Önce hüsrana uğrar insan, ağlar, ağlatır sevdiklerini, lâkin unutur elbet bir gün. Sonra sevinir insan, güler, güldürür sevdim dediklerini, lâkin unutulur elbet bir gün. Bu döngü böyle gider, insan insanı yazar, sonra siler. Unuttum derse aklındadır, vazgeçtim derse daha bir âşık, anlatırken yaş döker böyle, aşk son bir umut, umutlar hayallere salkımdır. Kurup da yıkılmasına aldırmadan sever insan, bırakıp tutamadığı elin gidişini bile sever insan, hayat berdevam, çeker gider insan, bir şans göremez mi bir insan, be insaf.
Gözünün önündekini görmez insan, vazgeçer, dayanmaz bedeni ruhu isyan eder, göçer gider insan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İzan
PoetryBir düşün arkadaş, insanlar ne ister ne bekler ne diler senden, ne ile memnun edersin bazılarını ne kadar nefret ettirirsin kendinden çorbana kaşık atanları ? Düşün, düşün ki birşeylerin farkına var düşün ki hayatının anlamına var. Bir düşün ne haya...
