İzan

Kamer

Artık yazmak neye yarar , bak canım yitmişim her gece açılır yaram , dikerken acımaz bu tam ruhuma zarar , bir ırmak misali durmaksızın kanar . Soğudum herşeyden , eskiden severdim yaptığım işi şu an ki derdi neden , o , bu , şu değil hazanlar beni geren , bu karanlık ne iş korkudan önce gelen , bak incim yağmura meydan okur kamer . Değil bir sene bin sene de beklerim istesem de , artık yolum yol değil yürümek istesen de , sen aldan da her yazdığım şiirde dön desem de , gelecek diye beklerken seni tükenmişim farkına varmazsın sen , umursamadığın her kelimem etkiler seni dönmesen de . Bilmesen de , bakıp da görmesen de halimi , gülüp de sevmesen de , layığına git sevgili , mutlu olacağına git sevgilim , vazgeçtim .

Bir damla düşer gözlerimden , yolumda dikensin , sordum kendime diken olur mu inciden , bir anda bitersin , sen de yolundan düşersin , emin ol karanlıkta boğulur senden nefret edersin .

Bu yollar uzun gülüm gözlerine çek bi yama , geceler uzar canım o yıldızı okşayamam , sararsın sarardığı kadar , tutup da sana ille de benimsin diyemem zaten yapmadım da . Yine düşlerimden korkarım da bir çınar hatırlatır , benliğim yazdıklarımda saklı biraz kurcala , içimdeki hüzün ele verir aşk-ı satırları , değiştiremem elde değil mukadderatım , onca insan varken ben sana münhasırım , dimağım yerinde değil canım , uzaklaş belki bir dakika kamer beni rahatlatır .

Bir kelam bağır , bir de sen esir ol longaza , bir baksana palamar yakışmış mı boynuma , aysarım ben her gece yarımda , vazgeçmezdim belki her an olsan yanımda .

Doldur meyhanecim peymaneyi , türabım şemssiz , anlamazsın bu cümleleri tabi , ben anlaşılmadığımdan mestim. Bir tutam müge yolla bana sevgilim , yapraklarının hatlarını ezberleyeyim . Sevdin mi gel yanıma yazmak , ya da okumak marifet değil , bilirsin sen yolunu gerektirmez tarif etmemi , bir kadeh daha kırılır üşürsün , ürkülürsün , artık uzandığımda uyurum çünkü dün kü düşsün , yaklaşma gönlümün ortasında duran inciyi ürkütürsün . Mapus gibi aşkın suçum bir inciye yardım ve yataklık , nasıl bir yerde bıraktın beni altım derin bir bataklık , bu kez anladım sessiz bir kıyamet karanlık , eskiden gözüme değdiğinde hiç düşünmez akardın .

Peymane: Kadeh
Türab: Toprak
Şems: Güneş, Hurşid
Dimağ: Bilinç
Kelam: Kelime
Mukadderat: Alınyazısı
Münhasır: Bir kimse için ayrılmış
Kamer: Ay
Longaz: Denizde ansızın derinleşen yer
Aysar: Değişken , kararsız
Palamar: Gemileri iskeleye bağlayan halat
Mest: Sarhoş
Müge: İnci Çiçeği