Bir bankta oturuyor, bir bacağı diğerinin üstünde, elinde kalem dizinde defter, yüzünde kaşlarını aşan ter damlaları, gözyaşlarıyla harmanlaşan, şakakları esir damlalara. İnsanların sesleri umurunda değil, sadece yaprakların; bir okyanusun ortasında dalgalarla mücadele veren bir gemi edasında çırpınışını dinliyor. Belli ki huzur ona sadece yazarken uğruyor. Sarışın toprakların kokusu, içinde direnmeye zorladığı sevgilisiyle eşit, lâkin sevgiliye verdiği değer kadar aklındaki eşitsizlik. Sevda, sevdası, sevdam; yazdığım en güzel şiir kadar sevemediğim için değil, çok istediğim için de değil. Ne bileyim belki de gönlüme buyruk gezdiğim için gözlerinin köhne sokaklarında.
Aldanma sakın, vedalar ısrar edecek
Vebanı yeneceksin, ve dağlar isyan edecek
Şöyle doğudan ılık bir rüzgâr esecek
Yağmur yağarsa bulutlar intihar edecek
Sevgi; rotası bilinmez, dümeni yok, yelkeni paçavra
Umut; vagonu boş, kaptanı yok, rayları pedavra
Beklemek sabır demek, unutur yürek herşeyi âşık gözler bakar ya
Sevmek gönül demek, kurutur gözler yaşları seven gözler yakarsa
Anlatmaya çalışıyorum yine son son ağlatırken şiirleri
Gözlerine bakıp "seviyorum" diyemedim ya cümlelere içerlerim
Ne yazık ki suç her zaman en çok sevendedir
Ve ne yazık ki sevgi sizi terk eder,sebebi nedensiz gidendedir
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İzan
PoetryBir düşün arkadaş, insanlar ne ister ne bekler ne diler senden, ne ile memnun edersin bazılarını ne kadar nefret ettirirsin kendinden çorbana kaşık atanları ? Düşün, düşün ki birşeylerin farkına var düşün ki hayatının anlamına var. Bir düşün ne haya...
