[MAJOR EDITING] G&G: Im the Secret Agent Secretary♪ [COMPLETED]

Ikaapat na Kabanata [edited]

NAKABUSANGOT na umupo ako sa upuan na nasa harapan ni Chief. Dito daw muna ako tumuloy bago ako pumunta sa office ni Jared Smith.

Oo. Unang araw ko na sa trabaho. Sa pagiging secretary niya. Pero yung one week na iyon ay binabantayan ko na din sya nang palihim. So far, wala pa naman nangyayaring hindi maganda.

And if you are wondering what happened doon sa last encounter ko with the demon named Jared, well, buti na lang ay hindi niya na ako binwisit at maluwag na tinanggap sa office niya for briefing and introductions in a formal way.

Of course with that smirking lips I would like to kiss- No. No, Jamilla. Hindi ka maglalandi sa damuhong lalaking iyon.

Ugh.

"So, kamusta naman sya?"

Napataas ang kilay ko habang nakatingin kay Chief. At sigurado akong narinig ko ang panunudyo sa boses nya.

"What?" Blanko ang tingin na saad ko.

"You know.. Mr. Smith... Pasado ba sa taste mo? Magkakaboyfriend na ba ang baby girl namin?"

I rolled my eyes. Sinasabi ko na nga ba.

'Baby girl' ang tawag nilang lahat sakin dahil bukod sa ako ang bata dito, ako nalang daw ang hindi pa nagkakaroon ng love life. Kung anong koneksyon non ay hindi ko alam.

"Don't start with me, Boss. Hindi maganda ang pakiramdam ko sa lalaking iyon. I smell sex all over his body." Pagkatapos ay sinamaan ko siya ng tingin. "At wala kang karapatang magtanong tungkol sa mga ganiyan, hindi tayo bati."

I heard him chuckle, "Ibang klase talaga ang taas ng standard mo, Jam. Minsan gusto ko nang manghinala sa sexual preferences mo eh."

Halos kasing talim na ng kutsilyo ang tingin ko sakaniya ngayon. "Bakit mo ba ko pinapunta dito? Tapos kailangan ko pang magmadaling pumunta don sa office. Eh ang layo nun dito ah. Hassle masyado."

"Owww, worried much? Gusto magpa impress?"

I gritted my teeth in annoyance. "Shut up, Russel Adrian. Kung wala ka nang sasabihin ay aalis na ko. You're wasting my time here." Nanggigigil na sabi ko sakaniya.

Tinawanan nya lang ako at nagseryoso na din. Binuksan niya ang drawer na nasa ilalim ng office desk niya at maya-maya lang ay naghahalungkat na siya doon.

"Here are some gadgets that might help you in this mission."

I smiled at that. Isa to sa mga gusto ko sa pagiging agent. Coooooool Gadgets. Yun nga lang ay hindi ako biniyayaang maging talentado sa paggawa ng ganito.

Binigay nya sakin ang isang pair of earings. Not just simple earings- its an enhanced listening device na maaring marinig mo ang mga bagay na one hundred feet away from you. Very clear, ofcourse.

Then, a laptop. And just like the first one, its not an ordinary laptop. It contains many information about people here in our country or even sa mga iba't ibang bansa.

Next, my contact lenses. That can see everything. It can also pass through walls kaya naman walang maitatago dito.

"That would be all for now." Nakangiting sabi niya sa akin.

Tinaasan ko sya ng kilay. "No guns?"

Napapitik sya sa hangin na animo may naalalang napakahalagang bagay. "Thanks for reminding me." Kinindatan niya pa ako. "You know, tumatanda na." Natatawang sabi pa ni Chief na inirapan ko lang.

Noong makita ko na ang ibibigay niyang baril sa akin, halos umabot na sa tenga ko ang ngiti ko; it's my favorite gun. Maliit lang ang baril na 'to but you shouldn't underestimate this one. Why? Because it could kill anyone in just a second.