[MAJOR EDITING] G&G: Im the Secret Agent Secretary♪ [COMPLETED]

Ikatlompu't Dalawang Kabanata [editing]

Gun is a device that throws a projectile. Furthermore, it can also be use to kill a person. And is strongly prohibited to use if not necessary especially if you are not permitted to do so. The person who uses this as a trick, joke or whatever is punishable by law authorities.

Pero paano na lang kung nuknukan ng kakulitan at tipong aabot na sa pinakadulo ang pasensya mo eh hindi mo pa rin nakukuha sa matinong pag-uusap to the point na gusto mo nang pumatay?

Pigang-piga na hinawakan ko ang table cloth ng lamesa dito sa restaurant para lang hindi ko mabunot ang baril ko na nasa holster sa loob ng palda ko.

I won't use this to kill a person but to teach this man infront of me a lesson he would totally never forget!

"Please just trust me on this one. I can work this out alone-"

Marahas na tumayo na ako mula sa pagkakaupo. "I'm sorry but I've really lost my appetite. Kitakits nalang bukas, syempre ikaw boss ko e. Kung pwede lang mamili, 'no?" I rolled my eyes.

Pinunasan ko na ang bibig ko at akmang hahakbang na paalis nang hawakan ni Jared ang kamay ko.

"Hindi mo ako naiintindihan, Belle. This is.. my battle. My own fight. Kung bakit mo pinipilit ipasok ang sarili mo sa gusot na hindi mo naman talaga ginawa," He said in a low voice. His eyes were puzzled at pilit na hinahanap ang sagot sa mga mata ko. "Yun ang hindi ko maintindihan."

Damn. If I could just say, Jared, I totally would. Napailing na lang ako sa isip.

"No, Jared. Ikaw ang hindi nakakaintindi. Somehow, nararamdaman kong kapag pinabayaan kita ngayon then we wouldn't have a chance. Not now, not ever."

Mula sa pagkakahilamos ng mukha ni Jared ay nag angat nang mukha sa akin ang gulat na gulat na itsura niya.

And I may be good at acting, pero ang pagba-blush ay isa sa mga bagay na mahirap pigilan. I'd be damned.

"What do you mean?"

"Aalis na ako." Pilit na kinukuha ko ang kamay ko na hawak ni Jared pero hinigpitan niya lang ito. I groaned. Not now, please.

"Izabelle. Look at me." Sabi niya habang pinipilit tignan ako sa mga mata.

"No."

Nawawalan ng pasensiya na tumayo siya at bumuntong hininga pagtapos ay nginisihan ako. "Now my sexytary is getting shy, isn't she?"

Inis na hinarap ko siya sa mata para sana angilan pero agad na namangha ako nang makita ko ang mga emosyong nakapaloob doon.

His eyes are like dancing in happiness. And I would pay a million bucks just to see this kind of reaction again and again.

"Jared.. I-"

"No, wait!" Inangat niya pa ang isang kamay sa harapan ko animo para pigilin ang iba ko pang sasabihin. "If you're asking me to marry you, please. Hindi dito ang tamang lugar at tamang oras." Maarteng sabi pa niya pagkatapos ay bumunghalit ng tawa.

Napahinto ako nang malaman kong hindi pala siya seryoso.

So he think I was just joking?

One brow raised, crossed my arms right infront of his face and wearing my poker-face, i looked up to him intently.

Nang maya-maya ay tumigil na siya sa pagtawa -maybe nakaramdam na na hindi ko siya sinasabayan- mas pinaseryoso ko pa ang mukha ko habang siya naman ay unti-unting lumalaki ang mga mata.

"No. You're just fooling around right, Belle?"

Tinitigan ko pa siya ng mas matagal bago bumuga sa hangin. "Nope. Why would I joke around about something this serious? Kahit kelan hindi ako naglaro ng nararamdaman ko."