HINDI MAKAPANIWALA ang tingin na ibinibigay ko ngayon kay Jared. Nakahiga lang kasi kami dito sa kwarto niya—
And no, for your information, wala kaming ginagawang kababalaghan.
"Are you sure that you're okay now, Belle? Alam mo namang hindi mo kailangang magsinungaling--"
"Okay lang ako, Jared. You have nothing to worry about." Nawawalan ng pasensya na sabi ko habang pilit na pilit ang ngiti ang ibinibigay ko sa kaniya ngayon.
Kaunting bilang na lang yata't magiisandaang beses niya na akong tinatanong kung okay na ako. Malapit na akong mabuwisit.
"Are you sure?"
Napahilot na lang ako sa sentido ko. See what I mean?
"Izabelle, what? Don't do that, answer me. Okay ka lang ba talaga—"
"Jared!"
Mula sa puno ng pag-aalalang mukha ni Jared ay bigla na lang bumunghalit ito ng tawa. Para bang inaantay niya lang akong mabwisit ng sobra.
Hayup na 'to.
"You want to go out?" Ngiting-ngiting tanong niya sa akin ng maka-move on na siya sa pagtawa.
Nangunot ang noo ko at tinignan siya. "Ikaw ba ang okay lang? Hindi ka pa rin napapagod? Jusme, kanina mo pa ko nililibot e. Don't take it the wrong way Jared, I love the place but this is just too damn huge to go through for a day! And with just walking!"
Ineexpect ko na maiirita siya sa biglaang pagsisigaw ko sa kaniya, pero sa halip ay nginisihan lang ako ni Jared. Uh oh, I certainly do not feel good about this.
"Would you rather let me walk all over you? But of course, I won't be using my feet. Instead, I'll be using my li—"
Bago pa siya makatapos ay tinakpan ko na ang bibig niya. Sigurado akong sobra ang pagkapula ko sa mukha ng makita ko ang tuwa sa mata ni Jared.
Damn it.
Hindi ko alam, pero pagkatapos noong una kaming..mag..magkahalikan ni Jared ay hindi ko na magawa pang maialis iyon sa tuwing magkakalapit kami.
And his teasing don't exactly help, either.
Alam kong mali. Alam kong malapit na akong malagay sa panganib hindi sa mga kalaban kundi sa sarili ko. Sa puso't isip ko. I just need to get myself together before everything gets out of hand.
Pinilit kong kumalma habang tinitignan siya na nakangisi pa rin sakin. Hindi ko tuloy malaman kung seryoso nga siya, o niloloko niya lang ako. Pagkaraa'y nginitian ko siya ng matamis.
"Shut it, Jared. Alam naman nating hindi mo kayang gawin iyon." Nang-aasar na sabi ko.
"Really?" Tila hindi makapaniwalang sabi niya. "I thought you know me better."
Alam kong magaling siyang makipaglampungan sa mga prostitute kasi malandi siyang— Ugh. I am not going to be jealous about that.
Still, we both know I am not on that level. Akala niya ba ganon lang ako ka-easy? Huh.
"Don't play games with me, Smith." Nakangiti ngunit bakas ang sinseridad sa boses ko.
He smiled back challengingly. "Why? Takot ka bang matalo?"
That's when I felt disappointed. Kitang-kita ang pagkaaliw ni Jared sa akin base sa mukha niya. So carefree..but not what I wanted.
At least kung gusto ko ng totoong commitment.
![](https://img.wattpad.com/cover/5959273-288-k377112.jpg)
BINABASA MO ANG
[MAJOR EDITING] G&G: Im the Secret Agent Secretary♪ [COMPLETED]
MaceraCURRENTLY "EDITING" THIS WHOLE BOOK. STILL WANT TO READ IT? YOUR CHOICE. ;) P R O L O G U E I am not called 'Officer Jamilla Alcantara' for nothing. Kaya naman hindi ko matanggap na sa lahat pa ng agents ay sa akin pa ibinigay ang pinaka boring...