TOPRAĞA SİTEMİM
Çok eski tarihlerde ateşten,
Üflenen zehirli ruh!
Hiç ayrilmayacaksın ensemden...
Ve beni gark edeceğin elemden
Korkmuyorum!
Zira maskara edersin kendini.
Artık bu saatten sonra,
Şeytan ağlatamaz beni.
Ben bir zamanlar avuçiçime,
İki gözümden iki damla yaş biriktirdim,
Ve güzel toprakta nadide filize,
Cansuyu diye serpiştirdim.
Filizin iki dalından,
İki kusursuz meyve topladım.
İşte üfledi ruhunu lanet olsun!
Bana çatlayan toprağa yazıklar olsun!
Ah kara günümde kara bağrına yattığım!
Bazen ezdiğim çimlerin oldu doğrudur,
Kimi zaman da çiçek kopardım dalından,
Ama ulu ağacını kesmedim,
Eziyet etmedim bir bahçeyi bellerken,
Hiçbir zaman...
Ey ateşten üflenen zehirli ruh !
Haydi, dik gözlerini gözlerime!
Pis nefesini doldur,
Pas tutmuş ciğerlerime!
Hiç ayrılma ensemden,
Ve beni gark edeceğin elemden...
Korkmuyorum!
Zira maskara edersin kendini.
Artık bu saatten sonra,
Belki gözlerim dolar ama,
Şeytan ağlatamaz beni!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAĞBANIN SON SÖZÜ
PoetryCân ü ten oldukça benden derd ü dâğ eksük degül Çıhsa cân hâk olsa ten ni cân gerek ni ten bana Dûd ü ahkerdür bana serv ile gül ey bâğbân N'eylerem ben gülşeni gülşen sana külhan bana FUZULÎ
