Yüz kazırım gece yarıları,
Deri kanatırım, kan dondururum,
Gecenin kan uykusunda kalkar,
Olduğundan bambaşka bir hayat,
Bambaşka bir zaman, düşünür, dururum...
Vücudumda, koca bir ur doğururum,
Bana bir benzer, bir benzemez,
Hem uyur, hem uyumaz,
Ve bedenim uykuya dalar dalmaz,
Uzaklardaki bir gölge ile yoğurulurum,
Gölge oyun mu oynar? Anlamam,
Bir çağırır beni, belki de çağırmaz,
Bir iteler, belki de kendine çeker,
Ve bedenim uyanır uyanmaz,
Bir mısrada yaşar koca ur,
Gölge bir okumaz, belki okur,
Bir adımı bulur, bir adını,
Parmaklarıyla onlara dokunur,
Ağlar muhakkak, belki de ağlamaz,
Belki de gece, onu hiç bağlamaz...
Gecenin kan uykusunda kalkarım,
Başka hayatlar düşünür dururum,
Belki yaşadığım hayatı düşünürüm,
Yüzümü kazır, aynaya bakarım,
Aynaya bakar, gölgeyi görürüm,
Gölge çağırır beni, belki çağırmaz,
Ben, yüklenip geceyi sırtıma, gideceğimden korkarım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAĞBANIN SON SÖZÜ
PoesiaCân ü ten oldukça benden derd ü dâğ eksük degül Çıhsa cân hâk olsa ten ni cân gerek ni ten bana Dûd ü ahkerdür bana serv ile gül ey bâğbân N'eylerem ben gülşeni gülşen sana külhan bana FUZULÎ
