Hayır ondan değilmiş...
Havasından, toprağından, suyundan,
Ağaç gölgesinden, uç uç böceğinden,
Gün doğumundan, batımından,
Selam verdiğim insanlardan, değilmiş...
Yolların yıllardır ezip geçtiği,
Geçmeyen yaram...
Hiç, böyle yakmadı yüzümü güneş,
Tuzlu acıların dağlaması kenetliyor,
Kelimelere ses veremeyen, aciz dişlerimi.
Yazdan değil bu ateş,
Kıştan, bahardan değil damlalar.
Kulaklarımda masum oyunlardan kalan yankılar,
Dudağımın iki kenarından,
Iki kır çiçeğine verilmiş öpücük,
Başka birşey gibi değil...
Değil keramet bu şehirde,
Bu topraklarda, bu gökyüzünde değil,
Ne lanet bir acı bir bilsen;
Katlanılır gibi değil...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAĞBANIN SON SÖZÜ
PoetryCân ü ten oldukça benden derd ü dâğ eksük degül Çıhsa cân hâk olsa ten ni cân gerek ni ten bana Dûd ü ahkerdür bana serv ile gül ey bâğbân N'eylerem ben gülşeni gülşen sana külhan bana FUZULÎ
