Uykulu gülümsemeyle akşamüstü; Günaydın!
Günaydın dünyanın en güzel uyanışı
Zamanı sürüklüyorum, gelişini bekliyorum,
Ah, kadın!
Hızlı, küçük adımlarına ortak oluyorum,
Rüzgarın saçını okşamaya başladığı,
Yerde başlıyor, beyaz boynun.
Içimden, sana sorular soruyorum,
Dışımdan, saçmalıyorum,
Ayrılıyoruz, ardından bakıyorum,
Siyah beyaz bir hediye alıyorum,
Adımın harfleri işlenmiş üzerine,
Dışı beni anlatır, içi seni,
Daha içi beni, onun içi de seni.
Sahi, ölümden bahsediyordu,
Tanıdığım bir serseri;
Uyanışını görmek gibi doğumum,
Birlikte yürümek, yaşam gibi,
Ayrılmak zamanın durması gibi,
Ayrılmak;
Ölüm gibi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAĞBANIN SON SÖZÜ
PoetryCân ü ten oldukça benden derd ü dâğ eksük degül Çıhsa cân hâk olsa ten ni cân gerek ni ten bana Dûd ü ahkerdür bana serv ile gül ey bâğbân N'eylerem ben gülşeni gülşen sana külhan bana FUZULÎ
