Ah *Julia!
Dört duvar arasında sabahlar olmaz
Gece boyu gözlerin çakar bulutlardan
Bir yığın ilahî müzik döner kulaklarımda
Biliyorum ay tutulmuştur, bana yar olmaz
Bir tutam fayda vermez şavkından
Kara gözlerin geceyle bir olur, göremem
Ve geberirim kahrımdan...
Ah Julia!
Sokaklar kalabalık insan seli
Yörüngesinde ilerlemekte, kurulmuş hayatlar
Ben yoldan çıkmış hain serseri!
Onlarin yanında benim ne işim var?
Bir bilen olsa, bir sezen, bir anlayan
Herkes polis, heryer karakol
Bir bilen olsa ne ahlaksızlık zihnimdeki
Saatlerdir ne arzu ve şevkle çağırırım gözlerini...
Ah Julia!
Karanlık bir zamanın asi çiçeği
Korku çöktü koca bir devrin üstüne
Ellerimi uzatsam tutsam ellerini
Heryer polis, her sözün başı işkence
Düşünelim, başka bir zamana gidelim seninle!
Işıklı, yeşilli, ağaçlı, kırlangıçlı,
Gülelim gönlümüz el verdiğince,
Güzel teninin kahve kokulu çıplaklığı,
Ah Julia, fakir, mutlu evimin kadını!
Tutsak bir bedenim şimdi karanlık odamda
Tek ümit var yaşatmak için kıvılcımı
Unutmam gözlerini, unutma adımı...
★şiire son kıta yeni eklenmiştir★
* George Orwell'in 1984 isimli kitabındaki Julia karakterinden esinlenilmiştir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAĞBANIN SON SÖZÜ
PoesíaCân ü ten oldukça benden derd ü dâğ eksük degül Çıhsa cân hâk olsa ten ni cân gerek ni ten bana Dûd ü ahkerdür bana serv ile gül ey bâğbân N'eylerem ben gülşeni gülşen sana külhan bana FUZULÎ
