Koltuğunu evinin en manzaralı,
En havadar penceresine çek!
Odanda mandalina kokmalı,
Ve sen tam karşımda,
En sevimli yüzünle, ışıl ışıl, bana bakmalısın
En sıradan giysini giymelisin,
En basit şekliyle toplamalısın saçlarını,
Gülmelisin bir çocuk temizliğiyle,
Kendi kokun yeter, başka istemez!
Üzerime hayallerini resmetmek için,
Nefesini bedenime sindirip,
Parmak uçlarınla bana dokunmalısın,
Ben evinin en manzaralı kıyısına bakan,
En havadar penceresinin sırçasıyım,
Benden açılsın dünyaya bakışların,
Hayaller kurarken içimden süzülsün gözlerin,
Ben senin pencerenin sırçasıyım,
Benimle şahit ol, şehrin en güzel anlarına,
Ben de sende bakayım, dünyanın en güzel manzarasına...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAĞBANIN SON SÖZÜ
ŞiirCân ü ten oldukça benden derd ü dâğ eksük degül Çıhsa cân hâk olsa ten ni cân gerek ni ten bana Dûd ü ahkerdür bana serv ile gül ey bâğbân N'eylerem ben gülşeni gülşen sana külhan bana FUZULÎ
