Vuramam bileğime bıçağı,
Kendimi atamam uçurumlardan,
Gecelerim var benim,
Bana tek kalan,
Tek başıma ağlayamam.
Bir elma duruyor işte orda,
Sen uzanamıyorsun almaya,
Benim ellerim titriyor,- korkudan değil-
Sevdiğim türkü çalıyor durmadan,
Gitmeliyim, dinlersem ağlarım,
Burada ağlayamam.
Biri veryansın ediyor zamana,
Yenik bir his bırakıyor hayat bazen,
Şimdi kırılma noktasıdır kanatların,
Yer kabuğuna borcum var, uçamam
Sırasını bekliyor gözlerim saygıyla,
Içim yanarken ağlayamam.
Ölüm soğuk mu, yoksa sıcak mı? Anlamıyor iki kadın,
Seninse bir yarın çoktan göçmüş,
Sevda akıyor yanındaki ırmaktan,
Avucuna doldurup yüzümü yıkıyor,
Üzülmesin ağlayamam.
Cennet kuşunun sesi geliyor,
Kahvenin hatrı gitgide katlanıyor,
Parmağıyla geleceği söylüyor ellerin,
Dünyada değil merakım, -anlamam-
Bu dünyada çok ağladım,
Ahirette ağlamam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAĞBANIN SON SÖZÜ
PuisiCân ü ten oldukça benden derd ü dâğ eksük degül Çıhsa cân hâk olsa ten ni cân gerek ni ten bana Dûd ü ahkerdür bana serv ile gül ey bâğbân N'eylerem ben gülşeni gülşen sana külhan bana FUZULÎ
