Ey çocuk! İçinde dövüşür iki kişi,
Bu yüzden yarım bırakırsın,
Her yaptığın işi...
En küçük kırgınlıklar için hayli korkak,
Derin uçurumlara karşı ise hayli cesur
Durma at kendini...
Ey çocuk! Içinde sevişir iki kişi
Bu yüzden sessizce arşınlarsın
Uzak yollardan dağı taşı...
En ufak sızıntısı ışığın büyük ümit,
Koca güneşe bakarak bu ne efkar
Sil gözlerindeki yaşı...
Ey çocuk! Hayat bağrında binlerce ateş yakar,
Öyle ya;
Sıcak tuğlalardan oluşuyor soğuk bir duvar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAĞBANIN SON SÖZÜ
PuisiCân ü ten oldukça benden derd ü dâğ eksük degül Çıhsa cân hâk olsa ten ni cân gerek ni ten bana Dûd ü ahkerdür bana serv ile gül ey bâğbân N'eylerem ben gülşeni gülşen sana külhan bana FUZULÎ
