Just A Mistake ✔

Mistake 11

Hindi ko maiwasang mapangiti habang nakayakap kay Onyx ngayon. We're both naked underneath. Yes. May nangyari ulit samin at ito yung masasabi kong hindi ko kailanman pinagsisihan na nangyari. Buong magdamag niya akong inangkin ng may pag-iingat at pagmamahal. Hindi ko alam kung ano bang nangyayari sa kanya pero mas gusto ko ang ganito. Kahit na palihim kami ay masaya parin ako.

Kanina ng tumawag siya sakin at sinabing kailangan niya ako ay hindi na ako nagdalawang isip na pumunta. Gusto ko na din kasi sanang sabihin sa kanya ang tungkol sa magiging baby namin. Kahit na kinakabahan ay gusto ko paring sabihin sa kanya at malaman kung anong magiging reaksyon niya.

"Are you okay? Napagod ba kita masyado?" Puno ng pag-aalalang tanong niya kaya hindi ko maiwasang kiligin. Simula ata ng maging maayos ang pakikitungo niya sa akin ay palagi niya ng tinatanong kung napapagod daw ako sa tuwing aangkinin niya ako. Sinasabi kong hindi kahit na oo.

Totoo naman kasing nakakapagod ang ginagawa namin. Hindi ko nga alam kung healthy na ito para sa baby namin dahil hindi ko naman magawang itanong sa OB ko ang ganoong bagay. Nakakahiya lang dahil buntis na nga ako ay may gana pa akong magtanong ng ganon. Malamang naman ay iisipin ng OB ko na ang adik ko naman sa jugjugan.

Pero kahit kasi nakakapagod ang sarap parin sa feeling. Yung bang stretch na stretch na yung ibaba ko dahil sa sobrang panggigigil niya pero nandun parin yung pag-iingat niya. Kaya hindi ako nagsasawang ginagawa namin ang bagay na yun.

"Hmm. Ayos lang pero nakakapagod." Pagod na saad ko habang nakapatong ang isang kamay ko sa dibdib niya.

Hindi ko mapigilang matuwa ng maramdaman ko ang bilis ng tibok ng puso niya. Para bang sinasabi nitong katabi niya lang ang taong napakahalaga sa buhay niya. Mali bang isipin na ako yung tao na yun? Masama bang isipin na mahal niya na din ako kagaya ng pagmamahal na mayroon ako sa kanya? Masama bang umasa?

"Sorry kung napagod kita. Ang tagal mo kasing nawala eh." Aniya sa malambing na boses saka ako niyakap ng napakahigpit na para bang ayaw niya na akong mawala sa tabi niya.

Napangiti nalang lalo ako saka yumakap sa kanya ng pabalik. Kung anong higpit ng sakanya ay ganoon rin ang ibinalik ko. Ngayon ko lang naramdaman ang ganitong kasiyahan sa tanang buhay ko. Akala ko hanggang pangarap nalang ang mayakap ng ganito ng lalaking mahal ko-ni Onyx. Pero para bang isang malaking blessing ang nagaganap dahil natutupad isa-isa lahat ng pangarap ko. Ang maging asawa niya,ang maging ina ng mga anak niya. Ang mahalin niya. Kahit na hindi niya masabi kung ano ba ang tunay niyang nararamdaman para sakin.

"Ayos lang. Nag-enjoy din naman ako eh." Malambing na saad ko. Humiwalay naman siya ng bahagya sa pagkakayakap sakin saka ako tinitigan ng maigi sa mga mata. Kitang kita ko kung paano kuminang ang mga mata niya dahil sa sinabi ko.

"Talaga?" Tila batang hindi makapaniwalang saad niya. Tumango ako bilang sagot saka ngumiti. He smiled back and claimed my lips in instant. Hinayaan ko namang tanggapin ng labi ko ang mga halik niya.

Kung noon,sa tuwing maglalapat ang mga labi namin ay iba ang aking nararamdaman. May sakit dahil sa bawat diin ng labi niya sa labi ko. Ngunit ngayon,kakaiba,marahan ngunit maingat. Hindi ko maiwasang mapasinghap ng magsimula nanamang maglikot ang mga kamay niya.

"O-onyx...I-I'm tired.." Pigil hiningang sambit ko ng magsimulang maglaro ang isang kamay niya sa ibaba ko. Naramdaman ko ang pagngisi niya sa pagitan ng mga labi namin saka humiwalay din kaagad pero nandoon parin ang kamay niyang patuloy na naglalaro sa ibaba ko.

"I know pero gusto ko pa." Nakangising saad niya saka umibabaw saakin. Hindi ko maiwasang mapaungol ng magsimulang bumaon ang dalawang daliri niya sa loob ko. Katulad noon,nakakaliyo parin ang ginagawa niya sakin.