ENCHANTRA: Kingdom of Five Elements

Chapter Twenty

JANE

Halos 6pm na din and up until now ay nakahiga pa din ako. Hindi ko din masasabi na ok na ang pakiramdaman dahil mukhang mas naging malala pa ito. Kanina pa ako nagugutom pero hindi ko naman kayang tumayo o tawagan man lang si Irylle. Halos maiyak na din ako dahil sa kalagayan ko ngayon and hindi man lang ba ako namimiss ng mga kasama ko dito? Si Irylle marahil pa uwi pa lang ito. Si Leo na ilang araw ko ng hindi nakikita? Lalo na yung Jevon na iyon humanda talaga sa akin yun. Namiss ko pa man din siya. Pinilit ko ulit matulog nagbabakasakaling kahit kaunting energy lang para makatayo ako gutom na talaga ako. Pinikit ko na ang aking mata ng marinig ko ang biglang pagkatok ng kung sino man mula sa pintuan.

"Besty si Irylle the Pretty ito!! Andyan ka ba? Huwag kang magmukmuk jaan hindi pa huli ang lahat. Papasok ako hah!? Mag-uusap tayo"sigaw ni Irylle mula sa labas. Gusto sanang magtanong kong ano ang sinasabi niya but wala akong lakas para magsalita. Nakita ko na lang ang pagpasok niya ng nakangiti. Pero habang papalapit siya ay biglang kumunot ang kanyang noo at agad na napatakbo palapit sa akin.

"My God Jane are you ok? Arrgghh! Im so stupid of coarse you are not okay. Ang init mo. May lagnat ka. Ano bang pinaggagawa mo?? Kaya ba hindi ka pumasok? Kanina pa bang umaga ito??!" Sunod sunod nitong tanong habang umiiyak na siya. Kung magsalita siya parang mamamatay na ako or something. Gusto ko sanang matawa dahil sa itsura niya pero alam ko naman na nag-aalala siya. May lagnat ba ako? Hindi ko na din namalayan dahil simula kaninang umaga ay ganito na ang pakiramdam ko.

"Bakit ayaw mong magsalita? Okay ka lang ba? Wait lang nakita mo ba? Uyy. Bakit ka umiiyak!? Teka lang babalik ako tatawag lang ako ng tulong para madala ka sa clinic"naramdaman ko na lang ang mainit na tubig na dumadaloy sa aking pisngi. Im lucky to have her. My sister my Bestfriend and my only family. Agad itong lumabas ng aking kwarto para marahil ay magtawag ng tulong. Ano ba yung tanong niya na nakita ko?

Ilang minuto lang ang nakalipas ay dimating sina Kharlo, Jesther , Da Vinci at si Sir Lucas medyo nadismaya ako dahil hindi ko nakita yung taong gusto kong makita. Ano bang pinag-aabalahan ni Leo at Marx at hanggang ngayon ay wala pa sila. Baka hindi pa nila alam. Lalo na yung si Leo may bestfriend baka hindi pa niya alam na nandito ako kaya hindi pa niya ako binibisita.

Agad silang lumapit at inalalayan akong tumayo. Pilit nila akong tinatanong kung bakit anong nangyari pero wala akong masabi na sagaot sa kanila dahil hanggang ngayon ay hinang hina pa rin ako.

Pagdating sa hospital nitong Academy ay sinalubong agad kami ng isang Nurse. Habang inaasikaso ako ng babaeng nurse ay nagpaalam muna silang lahat. Kinuha ng babae ang temperature ko and such. Madami siyang tinatanong pero tango at iling lang ang sagot ko. Kung pwede lang magsalita baka ang una kong sabihin ay 'gutom ako'kaso hindi ko kaya.

Bumalik na silang lahat and finally may bitbit na plastic bag si Irylle how i wish pagkain yun. Nagsimula na din akong gamitan nung babae ng kanyang healing power. Sinubukan kong pumikit. Pagkalipas ng elang segundo ay napamulat ako dahil walang nagbago. Tinignan ko ang aking nurse at nakita kong nakakunot ang noo niya. Sinubukan niya ulit akong gamutin but its no use dahil dita ko ang puting usok na bumabalik sa kanya. Lumingon ako sa aking mga kasamahan at nakita silang nagkakatinginan.

"I can't use my healing power on her. Whats wrong?"nakakunot na tanong ng nurse. Im not sure kung ako ang tunatanong niya or sarili niya.humawak sa balikat niya si Sir Lucas and made a hand gesture na lumabas muna sila. Sumunod naman ang nurse.

"Irylle kung gusto niyang kumain tulungan mo siya" saka ito tuluyan na lumabas. Lumapit sa akin si Irylle saka ito ngumiti ng malapad. Nakakapagtaka lang dahil kanina ay halos kumunot na ang noo nito sa pag-aalala. Tinulungan niya akong umupo para masubuan niya ako. Mabuti naman at finally makakakain na ako.

-----------------

Nagising ako dahil sa malakas na sinag ng araw na tumatama sa aking mukha. Napadilat ako at nakitang nasa hospital pa din pala ako. Napatingin ako sa aking matalik na kaibigan na nakahiga sa gilid nitong kama at sa mga kasama kong nasa mga upuan sa aking silid. Napangiti ako dahil marahil ay nag-aalala rin sila sa akin kaya binantayan nila ako. I realize hindi na lang pala si Irylle ang pamilya ko. Ang mga kasama ko sa Enchantra. They are my New Found family dito sa loob ng academy.
Akala ko kami na lang ni Irylle ang magkakasama habang buhay, until this day came.

Mukhang bumalik na din ang lakas ko and at this moment i feel a little bit weird parang ang lakas ko or something. Ipinikit ko ang aking mata at sinubukan na kausapin si Ella.

"Ella naririnig mo ba ako?"

"Lagi kitang naririnig Jane"malumanay nitong sagot sa akin sa loob ng aking utak. Sino kaya itong si Ella?

"Pwede ko na ba ulit gamitin ang kapangyarihan ko?"

"Pwede mo nang gamitin ulit ang iyong kapangyarihan. Magagawa mo na ulit magcast ng iba't ibang spells at gumawa ng porion gamit ang kapangyarihan mo, pero hanggang ngayon ay hindi mo pa pwedeng gamitin ang apat mong elemental power,bye"

Bumukas ang pinto at pumasok si Nurse. Sinabi niyang pwede na akong madis-charge since ok na dawa ang katawan ko. Im back. Agad kong ginising ang mga kasamahan ko. Aftr that ay sabay sabay kaming lumabas ng hospital. We headed to our respective dorms and rooms. Para maghanda para sa klase mamaya. Though pinipilit ako ni Irylle na huwag muna akong papasok dahil baka mabinat daw ako. At kung ano pang mga rason. Pero nagpumilit ako at ang sabi niya sa akin ay 'kung yan ang gusto mo, basta pinigilan kita.' Hanggang ngayon ay napapaisip ako sa sinabi ni Irylle but i can't fight the urge gusto ko na talagang makita sina Leo at Marx. I miss them na lalo na si Marx those days na hindi ko siya nakita parang mas minahal ko siya? Im not sure.

Habang nagsusuklay ako ay hindi ko maiwasan ang magtaka dahil nagbago ang kulay ng aking buhok mula sa bronish brown ay naging crimson ito. Hindi naman ako nagpakulay ng buhok.bahala na basta i think i like it this way mas naging matured ang itsura ko at saka wala akong time para problemahin ang buhok ko.

Nagmadali akong lumabas ng aking kwarto at nakitang nakaupo doon si Irylle. Nang nakita niya ako ay ngumiti ito pero bakas sa kanyang mukha ang pag-aalala or something.

"Ok ka lang ba" nag-aalala kong tanong dito.

"Yeah. Im fine. Were are sooooooo Pertty talaga. Jane remember that you can always run to me if you need my help ok?" Nakangiti nitong sagot at agad akong niyakap. Yumakap din ako pabalik. Makalipas ang ilang minuto ay kumalas din kami at parehong nagkatinginan at mahinang napatawa saka nagsimulang maglakad paalis ng dorm.

Makikita ko na ulit kayo. Finally